Ο Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης είναι σα να γεννήθηκε μέσα σε μία πισίνα. Από τα 3,5 χρόνια του κολυμπά καθώς είναι το άθλημα που οι γιατροί του συνέστησαν προκειμένου να τον βοηθήσει στην αναπηρία που είχε εκ γενετής.

Η πισίνα είναι το δεύτερο σπίτι του, οι ώρες που προπονείται είναι αμέτρητες και όπως είναι λογικό οι κόποι του έχουν μεταφραστεί σε τεράστιες επιτυχίες και μία μεγάλη συλλογή μεταλλίων. Κορυφαία στιγμή του το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Το κυριότερο συναίσθημα που βίωσε μετά τη νίκη του ήταν όπως εξομολογείται στο επίσημο σάιτ της ΕΑΟΜ ΑμεΑ, «ένιωσα μεγάλη ανακούφιση και είδα τι μπορεί να καταφέρει ένας άνθρωπος αν έχει ψυχή και στηρίγματα από πίσω του. Όλα κύλισαν ομαλά, βρήκα τη φόρμα μου στις πρώτες μέρες, οπότε δεν είχα αγωνία το πως θα ήμουν την μέρα του αγώνα σωματικά», εξηγεί, ενώ αναφερόμενος στους αγώνες που ξεκινούν σε λίγες ημέρες στο Τόκιο επισημαίνει: «Είναι μια μεγάλη διοργάνωση μετά από 5 χρόνια. Σίγουρα όλοι ανυπομονούμε. Ελπίζουμε για το καλύτερο».

Ο έμπειρος αθλητής θα συμμετέχει σε τρία αγωνίσματα και συγκεκριμένα στα 100μ. ελεύθερο, στα 200μ. μικτή ατομική και στα 100μ. πεταλούδα. Το δυνατό του αγώνισμα είναι το τελευταίο, όπου ευελπιστεί ότι θα φέρει μία ακόμη μεγάλη επιτυχία για την Ελλάδα. «Ευελπιστώ σε μια καλή θέση. Η προπόνηση που κάνω είναι γύρω στις 6-7 ώρες στο κολυμβητήριο και μετά 1-2 ώρες γυμναστήριο, οπότε περιμένω να αποδώσει» λέει ο Μιχαλεντζάκης, ο οποίος έχει στεφθεί έξι φορές πρωταθλητής Ευρώπης και τρεις Παγκόσμιος πρωταθλητής.

Όπως αναφέρουμε και στο ξεκίνημα ο Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης ξεκίνησε από πολύ μικρός την κολύμβηση. Εξιστορώντας την πορεία του λέει: «Ξεκίνησα την κολύμβηση από τα 3,5 χρόνια μου για θεραπευτικούς λόγους. Έτσι καθιερώθηκε στη ζωή μου το κολύμπι. Ήταν το μόνο άθλημα που θα μπορούσε να βοηθήσει την αναπηρία μου! Ήταν το μοναδικό άθλημα που μπορούσα να βελτιώσει την αναπηρία που έχω και όλοι οι γιατροί μου συνέστησαν την κολύμβηση. Και έτσι ξεκίνησε αυτό το ταξίδι. Μέχρι στιγμής το ταξίδι είναι ωραίο. Εννοείται και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Ένα μειονέκτημά μου έχει γίνει πλεονέκτημα πλέον. Γενικά σαν πρότυπα έχω πάρα πολλούς κολυμβητές, κυρίως άτομα με αναπηρία, οι οποίοι καθημερινά δίνουν αγώνα ζωής και για να επιβιώσουν και να ανταπεξέλθουν στη δύσκολη καθημερινότητα. Οπότε δεν είναι κάποια συγκεκριμένα. Είναι γενικά τα άτομα με αναπηρία».

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν θαυμάζει και αρτιμελείς κολυμβητές καθώς βλέποντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο ξεχώρισε δύο Έλληνες. «Βεβαίως είδα Ολυμπιακούς αγώνες», λέει αρχικά και προσθέτει: «Ο Κριστιάν Γκολομέεφ είναι ο Έλληνας-πρότυπο. Η θέση που κατέκτησε ήταν κάτι το μοναδικό. Και η Άννα Ντουντουνάκη για την δουλειά της και την σεμνότητα της. Δεν τα παρατάει ποτέ..».

Ερωτηθείς εάν τελικά τα όνειρα του έγιναν πραγματικότητα απαντά: «Όταν πετυχαίνεις ένα στόχο-όνειρο στην ζωή σου βάζεις άλλον καινούργιο πιο δύσκολο! Αυτός για μένα είναι ένα μετάλλιο την ερχόμενη σεζόν».

 Τέλος καλεί τα νέα παιδιά να ασχοληθούν με το κολύμπι καθώς όπως εξηγεί «το κολύμπι καταρχήν είναι ατομικό άθλημα, κερδίζεις-αγωνίζεσαι-χάνεις για τον εαυτό σου! Επίσης, είναι ένα άθλημα χωρίς τραυματισμούς χωρίς “κλεψιές” διότι όλα γίνονται ηλεκτρονικά! Και τέλος πιστεύω ότι αν δουλέψεις πραγματικά η επιτυχία θα έρθει σίγουρα!».