Έχοντας ελάχιστη εμπειρία ως αθλήτρια της ποδηλασίας η Κατερίνα Ε Λατίφ κατάφερε να εξασφαλίσει το εισιτήριο πρόκρισης στην Παραολυμπιάδα του Τόκιο στην κατηγορία Τ2.

Για 15 χρόνια έκανε στίβο, όμως μετά την Παραολυμπιάδα του Ρίο της προτάθηκε να ασχοληθεί με την ποδηλασία και μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να ξεχωρίσει και μάλιστα να προκριθεί στο Τόκιο. Η Κατερίνα Ε Λατίφ με πατέρα από το Κάιρο και τη μητέρα της από την Ελλάδα έχει το χαρακτήρα της νικήτριας. Κυνήγησε την πρόκριση στο Τόκιο και τα κατάφερε. «Είναι πολύ σημαντικό που θα είμαι και εγώ εκεί! Θα βάλω τα δυνατά μου για να πετύχω την καλύτερη θέση που μπορώ», λέει μιλώντας στο επίσημο σάιτ της ΕΑΟΜ ΑμεΑ και περιγράφει το ποδήλατο με το οποίο αγωνίζεται και τους στόχους της στο Τόκιο. «Είναι ένα κλασσικό ποδήλατο που φέρει έναν μηχανισμό στο πίσω μέρος οπότε η μια ρόδα αφαιρείται και αντικαθίσταται από δυο. Έτσι επιτυγχάνεται καλύτερη ευστάθεια. Από εκεί και μετά ανάλογα με την προετοιμασία σου, τις καταστάσεις που θα αντιμετωπίσεις εκεί, τον ανταγωνισμό, ίσως να υπάρξει η περίπτωση να πετύχω μια καλή θέση ή να ανέβω ακόμη και σε ένα σκαλοπάτι του βάθρου. Αυτό θα είναι κάτι πολύ ευχάριστο», επισημαίνει.

Η ποδηλασία, όπως αναφέραμε και στο ξεκίνημα, ήρθε τα τελευταία χρόνια στη ζωή της καθώς όπως εξηγεί, «ξεκίνησα από τον στίβο. Έκανα 100 μέτρα, έκανα άλμα εις μήκος και μετά σφαίρα. Δεκαπέντε χρόνια πριν. Τα τελευταία 5 χρόνια ασχολούμαι με την ποδηλασία και είμαι στην εθνική ομάδα. Δεν είπα αφήνω τον στίβο και θα πάω εκεί. Επειδή ήταν ο προπονητής μου ο Νεκτάριος Γιαλουράκης μου είπε …”θέλεις να σε γνωρίσω με ένα φίλο μου, τον Γιώργο Βαρβεράκη;”. Πήγαμε στη πίστα και μου είπε, “θέλεις να δοκιμάσεις;”. Δοκίμασα κι έτσι άρχισα το ποδήλατο. Ο προπονητής μου είναι ο Άρης Μαυρόπουλος».

Μιλώντας εκ πείρας στέλνει το δικό της μήνυμα: «Παροτρύνω κάθε άνθρωπο να μην το βάζει κάτω, να μην τα παρατά. Να αγωνίζεται για τα όνειρά του! Όσο δύσκολο και να είναι κάτι, αν το θέλουν πάρα πολύ, θα πρέπει να προσπαθούν συνεχώς μέχρι να το καταφέρουν, να το πετύχουν! Κάποια στιγμή θα γίνει πραγματικότητα! Όσο προσπαθείς, έρχεται, πλησιάζει περισσότερο!».