Ανάρτηση-ύμνος από τον Meb για το ασημένιο στο Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας

 Runbeat Team   20:04 30-08-2023  

Ανάρτηση-ύμνος από τον Meb για το ασημένιο στο Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας


Ο Meb Keflezighi τερμάτισε στην δεύτερη θέση δίνοντας το ασημένιο μετάλλιο στις ΗΠΑ στον μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα. Ο Αμερικανός τερμάτισε σε 2:11.29, σημειώνοντας μία σημαντική επιτυχία και τερματίζοντας πίσω από τον Ιταλό Stefano Baldini (2:10.55) και μπροστά από τον Βραζιλιάνο Vanderlei De Lima (2:12:11).

 

Ο Meb δεν ξεχνάει τον αγώνα του στην Αθήνα, καθώς σε μία πολύ όμορφη ανάρτηση 19χρόνια μετά από εκείνη την μέρα στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, θυμάται και μοιράζεται τα συναισθήματά του από τον μαραθώνιο εκείνης της ιστορικής διοργάνωσης.

Μεταξύ άλλων, στην ανάρτησή του έγραψε:

«Ουάου! Πως περνάει ο καιρός! Πέρασαν 19 χρόνια από το ασημένιο μετάλλιο που κατέκτησα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Αυτή ήταν η 2η συμμετοχή με την Ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ (είχα τρέξει τα 10k στο Σίδνεϊ τέσσερα χρόνια πριν) και μόλις ο 4ος μαραθώνιος μου. Αν και το να έχεις τρέξει μόνο τρεις μαραθωνίους στην ζωή σου μπορεί να ακούγεται σαν αρκετή εμπειρία, δεν ένιωσα βετεράνος της απόστασης και, κατά συνέπεια, δεν ένιωσα το βάρος των προσδοκιών που μπορεί να ένιωθαν οι πιο έμπειροι δρομείς από εμένα. Όντας σχετικά νέος στην απόσταση, είχα βάλει χαμηλότερα όρια στον εαυτό μου. Επέλεξα να αγωνιστώ στον μαραθώνιο, παρόλο που προκρίθηκα στους Ολυμπιακούς Αγώνες στα 10.000 μέτρα και στον μαραθώνιο.

 

Προπονήθηκα σκληρά και έξυπνα. Στον αγώνα, εμπιστεύτηκα την προπόνησή μου, φροντίζοντας να μην αγνοήσω την ταχύτητά μου στα 10.000 μέτρα και εκτέλεσα το πλάνο μου, τερματίζοντας τελικά στη 2η θέση σε 2:11:29. Αυτό έγινε ακόμα πιο ξεχωριστό από τον απίστευτο χώρο: Το Παναθηναϊκό Στάδιο, το οποίο φιλοξένησε τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896.

Αυτή η μέρα το 2004 φυσικά θα είναι πάντα ξεχωριστή για μένα. Ήταν τιμή μου να φέρω στις ΗΠΑ ένα μετάλλιο μαραθωνίου ανδρών για πρώτη φορά μετά τα μετάλλια που έφερε ο Frank Shorter δεκαετίες πριν».

Μάλιστα, όπως γράφει στη συνέχεια, αρκετοί φίλοι του που έχουν επισκεφτεί το Παναθηναϊκό στάδιο, του στέλνουν φωτογραφίες από την τοποθεσία για να του θυμίσουν την επιτυχία του.