Το τρέξιμο σε εξωτερικούς χώρους, κάποιες φορές μας επιφυλάσσει και κάποιες απροσδόκητες συναντήσεις. Στην Ελλάδα τα αδέσποτα ζώα και κυρίως τα σκυλιά είναι πάρα πολλά. Μία συνάντηση λοιπόν με κάποιον σκύλο ή με κάποια αγέλη σκύλων είναι πολύ πιθανή. Πολλές φορές μπορεί να μην κοιταχτείς καθόλου μ' αυτή την αγέλη, ωστόσο υπάρχουν και οι στιγμές που μπορεί και να είναι επιθετική. Υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε προκειμένου να μην αντιμετωπίσουμε δυσάρεστα προβλήματα.

Τα βήματα αυτά είναι μελετημένα και τεκμηριωμένα από την επιστημονική κοινότητα και έχουν να κάνουν τόσο με τη συμπεριφορά του σκύλου όσο και με τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Η αντίδραση του σκύλου στην παρουσία ενός ανθρώπου που τρέχει, τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται με ένα απλό γαύγισμα, όμως κάποιες φορές και με επιθετική διάθεση. Η αντίδραση αυτή προέρχεται τις περισσότερες φορές από το φόβο που προκαλεί στο ζώο ένας άνθρωπος που τρέχει. Το σημαντικότερο σ' αυτή την περίπτωση είναι να διαβάσουμε τη γλώσσα σώματος του σκύλου, η οποία φανερώνει και τις προθέσεις του.

Τα εμφανή σημάδια κακής πρόθεσης είναι το γάβγισμα, το γρύλισμα και φυσικά η επίθεση. Επίσης μπορεί το ζώο να στέκεται ακίνητο, να σουφρώνει τη μουσούδα του και να έχει την ουρά του υψωμένη ή ακίνητη. Σ' αυτές τις περιπτώσεις αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας προκειμένου να δείξουμε στον σκύλο πως δε φοβόμαστε. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο τα σκυλιά αντιλαμβάνονται πότε τα φοβούνται και τότε θέλουν να δείξουν πως έχουν το "πάνω χέρι". Πρέπει να σταματήσουμε αμέσως το τρέξιμο και να σταθούμε ακίνητοι, λίγο χαμηλωμένοι, με τα χέρια στη μέση και χωρίς να κοιτάζουμε το σκύλο στα μάτια. Δεν πρέπει να φωνάζουμε και να κινούμε τα χέρια μας επιδεικτικά, καθώς με τον τρόπο αυτό αυξάνουμε την αδρεναλίνη του ζώου. Δεν κάνουμε απότομες κινήσεις και μόλις ηρεμίσει το ζώο γυρίζουμε την πλάτη μας και απομακρυνόμαστε με αργές κινήσεις.

Αν δεχθούμε επίθεση και το σκυλί καταφέρει να μας ρίξει καταγής πρέπει να κουλουριασθούμε σαν μπάλα, καλύπτοντας τον αυχένα και το κεφάλι με τα χέρια μας, μέχρι ο σκύλος να χάσει το ενδιαφέρον του. Δεν χτυπάμε το σκύλο και προσπαθούμε να καλύψουμε τα μάτια του με ένα καπέλο ή ένα πανί ώστε να χάσει το οπτικό του πεδίο και να μας δώσει την ευκαιρία να φύγουμε.

Ευχόμαστε να μη βιώσει κανένας μία δυσάρεστη εμπειρία και πάντα πρέπει να έχουμε στη σκέψη μας πως ο σκύλος μπορεί να αποτελέσει έναν πιστό φίλο του ανθρώπου.

Υπό αυτό το πρίσμα, πολλές είναι οι φορές που θα συναντήσουμε ένα φιλικό προς εμάς σκύλο κατά τη διάρκεια της προπόνησής μας, ο οποίος θα έρθει κατά πάνω μας με διάθεση να παίξει ή να... ζητιανέψει ένα χάδι. Καλό θα είναι να του το χαρίσουμε απλόχερα και καλό θα είναι εφόσον έχουμε λίγο νερό πάνω μας να του δώσουμε να πιεί.