Άνοιξη του 2021. Η πανδημία ταλανίζει για δεύτερη χρονιά την υφήλιο. Πλήθος δραστηριοτήτων έχουν ανασταλεί και η παγκόσμια δρομική κοινότητα έχει «παγώσει» αγωνιστικά ενώ όποιες διοργανώσεις καταφέρουν να πραγματοποιήσουν αγώνες αναγκάζονται να δημιουργήσουν ένα «αποστειρωμένο» αθλητικά περιβάλλον λόγω των αυστηρών υγειονομικών πρωτοκόλλων μετατρέποντας τις ανοιχτές μαζικές διοργανώσεις σε αγώνες με τη συμμετοχή ελίτ δρομέων και ερασιτεχνών υψηλών επιδόσεων.

 

Ένας τέτοιος αγώνας διεξήχθη σε μια αγροτική περιοχή στη Βορειοδυτική Βρετανία, ο Cheshire Elite Marathon. Εκείνο το πρωινό ένας από τους δρομείς που στάθηκε στη γραμμή της αφετηρίας έμελλε να αλλάξει η ζωή του ραγδαία έπειτα από 2 ώρες και 11 λεπτά, από τη στιγμή που ακούστηκε το πιστόλι του αφέτη.

Στο Runbeat παρακολουθούσαμε απευθείας την εξέλιξη του αγώνα μέσω της σελίδας της διοργάνωσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Άλλωστε εκείνη τη περίοδο αναζητούσαμε αγωνιστικές «δόσεις» οπουδήποτε στον κόσμο, οι οποίες ήταν πλέον δυσεύρετες. Από την αρχή του αγώνα η προσοχή μας στράφηκε σε ένα δίδυμο δρομέων. Ο ένας από αυτούς μας κέντρισε το ενδιαφέρον αφού καθόλη τη διάρκεια της διαδρομής-παρά την δική του αγωνιστική προσπάθεια- εμψύχωνε επίμονα τον συναθλητή του που ακολουθούσε για αρκετά χιλιόμετρα 2 με 3 μέτρα πιο πίσω.

Ωστόσο κατά την εξέλιξη του αγώνα αναζητώντας πληροφορίες για τους συμμετέχοντας γρήγορα «ανακαλύψαμε» ότι ο 23χρονος δρομέας που προπορευόταν είχε ξεκινήσει τον αγώνα ως «λαγός» με στόχο να καταφέρει να «τραβήξει» τους υπόλοιπους δρομείς για να τερματίσουν εντός του ορίου των 2:11’:30’’ που θα έδινε το εισιτήριο για συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο 4 μήνες μετά.

Σε έναν Μαραθώνιο οι δρομείς που αναλαμβάνουν καθήκοντα «λαγού» (pacemaker) συνήθως ολοκληρώνουν την αποστολή τους από το 21^ο έως και το 30^ο χιλιόμετρο. Μετά από αυτό το σημείο αποσύρονται από τον αγώνα ευελπιστώντας ότι ο ρυθμός που διατήρησαν κατά τη διάρκεια της συμμετοχής τους θα βοηθήσει τους συναθλητές τους να κυνηγήσουν τους στόχους τους. Όμως στον Cheshire Elite Marathon τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά.

Ο «λαγός» συνέχιζε στο ίδιο μοτίβο και μετά το πρώτο μισό του αγώνα. Εμψύχωνε τον συναθλητή του και «κατάπινε» τα χιλιόμετρα. Κάπως έτσι έφθασαν στο 36^ο χιλιόμετρο, γεγονός εντελώς ασυνήθιστο για έναν pacemaker και κάπου εκεί η εικόνα του αγώνα άλλαξε. Ο 23χρονος άρχιζε να ανεβάζει ρυθμό και να μεγαλώνει την απόσταση από τον συναθλητή του, λίγο πριν το 38^ο χιλιόμετρο ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι είχαν αλλάξει οι όροι. Ο «λαγός» έγινε διεκδικητής της πρώτης θέσης αλλά όχι μόνο αυτό. Είχε συνειδητοποιήσει ότι η δουλειά που είχε αναλάβει δύο ώρες νωρίτερα για λογαριασμό άλλων αθλητών, τελικά απέδωσε για τον ίδιο, φθάνοντας στη γραμμή του τερματισμού. Το χρονόμετρο έδειχνε 2 ώρες και 11 λεπτά ακριβώς. Δηλαδή ο «λαγός» είχε τερματίσει εντός του Ολυμπιακού ορίου και μάλιστα κατά 30 δευτερόλεπτα λιγότερο και μόλις 8 δευτερόλεπτα πιο αργά από τον τρίτο Βρετανό Μαραθωνοδρόμο που είχε κλείσει μια θέση στην ολυμπιακή τριάδα της Βρετανίας για τον Ολυμπιακό Μαραθώνιο του Τόκιο.

Σοκαρισμένος για την εξέλιξη του αγώνα δήλωνε λίγο αργότερα ενώ το όνομα του -το οποίο ήταν γνωστό στο Ηνωμένο Βασίλειο- ταξίδεψε πολύ γρήγορα σε όλο τον κόσμο. Το ημερολόγιο έδειχνε 25η Απριλίου του 2021 και ο δρομικός κόσμος του Jake Smith θα άλλαζε για πάντα βάζοντας πλώρη για την κορυφή της παγκόσμιας δρομικής ελίτ.

10 μήνες μετά «συναντάμε» δημοσιογραφικά τον Jake μακριά από την Βρετανία καθώς βρίσκεται χιλιάδες μίλια νοτιότερα από την Ευρώπη. Στη Μέκκα των δρομέων μεγάλων αποστάσεων, στην Ανατολική Αφρική. Εδώ και λίγες εβδομάδες έχει εγκατασταθεί σε προπονητικό camp στην Ουγκάντα. Γιατί; Για να εξελιχθεί με τη βοήθεια των καλύτερων δρομέων του κόσμου αφού επελέγη από το διασημότερο και καλύτερο δρομικό Team του κόσμου, αυτό της ΝΝ, υπό τη σκέπη του οποίου προπονούνται δρομείς-θρύλοι όπως ο Eliud Kipchoge, Kenenisa Bekele, Geoffrey Kamworor αλλά και ο Joshua Cheptegei που πλέον αποτελεί τον προπονητικό παρτενέρ του Βρετανού που έρχεται με φόρα για να βάλει τη δική του «σφραγίδα» στην Ευρωπαϊκή δρομική ιστορία.

 

Ο Jake Smith μας μίλησε για όλα. Από το πως από «λαγός» έγινε Μαραθωνοδρόμος από μια σκέψη της στιγμής τερματίζοντας χωρίς αντίστοιχη προετοιμασία για την απόσταση των 42km, χωρίς τροφοδοσία ή ακόμη και χωρίς νερό στον Cheshire Elite Marathon, μέχρι την ραγδαία αγωνιστική του εξέλιξη από το 2017 και μετά όταν πέτυχε και την πρώτη του μεγάλη επίδοση. Μας αποκαλύπτει γιατί κατά τη γνώμη του -πέρα από το ταλέντο και τις επιδόσεις του- η ΝΝ του προσέφερε συμβόλαιο για να τον εντάξει στην ομάδα με τους καλύτερους δρομείς του κόσμου και μας περιγράφει την αθλητική «συμβίωση» του με τον κάτοχο των παγκόσμιων ρεκόρ στα 5km και 10km Joshua Cheptegei.

Ο 23χρονος δείχνει να είναι ένα ανοιχτό «βιβλίο» έτοιμος να βοηθήσει και να παρακινήσει άλλους δρομείς γεγονός που όπως μας εξηγεί το επιτυγχάνει μέσα από την εφαρμογή του Strava, όπου είναι από τους λίγους ελίτ δρομείς παγκοσμίως που δεν διστάζει να αποκαλύψει τα δεδομένα των προπονήσεων του σε όλο τον δρομικό κόσμο.

Απέναντι στη χώρα μας που πασχίσει να βρει «βηματισμό» στις μεγάλες αποστάσεις, o Jake Smith παρουσιάζει τις βασικές πτυχές της Βρετανικής φιλοσοφίας που τα τελευταία χρόνια έχει εκτινάξει το επίπεδο των αθλητών ημιαντοχής και αντοχής ενώ για το τέλος μας αφήνει την καλύτερη γεύση. «Όταν αποφασίσω να επικεντρωθώ αποκλειστικά στην απόσταση του Μαραθωνίου, θα κυνηγήσω το ρεκόρ Βρετανίας στη διαδρομή του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας!»

Χρήστος Κώνστας: Λοιπόν Jake, εξήγησέ μας τι είδους δρομέας είσαι, γιατί έχουμε λίγο μπερδευτεί. Δρομέας μεσαίων αποστάσεων ή μεγάλων ή μήπως είσαι όλα αυτά μαζί. Από 800 μέτρα έως και Μαραθώνιο τελικά ο Jake Smith είναι multi runner;

Jake Smith:«Είμαι δρομέας μεγάλων αποστάσεων που κατά προτίμηση αγωνίζομαι σε αποστάσεις 10km έως και Ημιμαραθώνιο (21.1km).Βέβαια ε απολαμβάνω να αγωνίζομαι σε μικρότερες αποστάσεις για να αυξήσω την ταχύτητά μου, αλλά δεν θα έλεγα ότι στοχεύω σε αυτές ως προς την προετοιμασία μου».

X.K: Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στον κόσμο του τρεξίματος. Πότε και πώς ανακάλυψες ότι αυτό το άθλημα είναι το αθλητικό σου πεπρωμένο;

J.S: «Aγάπησα το τρέξιμο όταν έγινα μέλος της εθνικής ομάδας cross-country της Βρετανίας εκεί όπου μεγάλωσα για 14 χρόνια. Οι γονείς μου με πήγαιναν επίσης για τρέξιμο στο βουνό, κάτι που μου ήταν πολύ ευχάριστο και νιώθω ότι ο σωματότυπός μου αντιγράφει πραγματικά έναν δρομέα μεγάλων αποστάσεων. Όταν ήμουν μικρότερος είχα ασχοληθεί με διάφορα αθλήματα όπως ποδόσφαιρο, ράγκμπι και χόκεϊ, κάτι που θεωρώ ότι με βοήθησε να γίνω πιο δυνατός σε αερόβια βάση».

X.K: Αγωνίστηκες εκπροσωπώντας την Ουαλία, ωστόσο στη συνέχεια πήρες την απόφαση να επιστρέψεις στο Βρετανικό Εθνόσημο. Πως ήταν αυτή η μετάβαση και τι σε ώθησε σε αυτήν;

J.K: «” Έσπασα” το ρεκόρ της Ουαλίας για την απόσταση Ημιμαραθωνίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ημιμαραθωνίου στην Πολωνία. Ωστόσο, περίπου μια εβδομάδα αργότερα σκέφτηκα από μέσα μου ότι δεν νιώθω άνετα να τρέχω για μια χώρα με την οποία δεν έχω κανέναν δεσμό, γι' αυτό αποφάσισα να επιστρέψω στην Αγγλία από όπου έλκουν την καταγωγή τους οι γονείς μου».

 

X.K: Είσαι πλέον μέλος μιας γενιάς Βρετανών δρομέων που την τελευταία 10ετία έχει επιβεβαιώσει ότι η Βρετανία «επιστρέφει» στην ελίτ των αθλημάτων αντοχής, όπου στο παρελθόν είχε διαπρέψει. Τι κατά τη γνώμη σου έχει αλλάξει και η Βρετανία έχει αναδείξει πλήθος ταλέντων τα τελευταία χρόνια στους δρόμους αντοχής;

J.S: «Ειδικά στις αποστάσεις ημιαντοχής (800m και 1.500m) η Βρετανία έχει διαπρέψει ιδιαίτερα με τους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πιστεύω επίσης ότι ο αθλητισμός στις αποστάσεις αντοχής στο Ηνωμένο Βασίλειο δυναμώνει όσο εμείς πλέον έχουμε στη διάθεση μας περισσότερα camp σε υψόμετρο για να προετοιμαστούμε, περισσότερη εστίαση σε βάσεις εκπαίδευσης και καλύτερη επιστημονική υποστήριξη και έρευνα. Επιπλέον, νιώθω ότι όλο και περισσότεροι από τη νεότερη γενιά συμμετέχουν συχνότερα στον Στίβο».

X.K: H αθλητική σου εξέλιξη από το 2017 και μετά είναι εκπληκτική. Ωστόσο το ευρύ δρομικό κοινό, κυρίως εκτός Ουαλίας-Αγγλίας ,έμαθε για σένα πριν από περίπου ενα χρόνο, όταν συνέβη κάτι το οποίο σου άνοιξε αναπάντεχα το δρόμο προς στην απόσταση του Μαραθωνίου. Πως είναι να ξεκινάς έναν αγώνα ως «λαγός» και να τερματίζεις ως νικητής με επίδοση εντός του ολυμπιακού ορίου; Πες μας τι συνέβη εκείνη την ημέρα της 25ης Απριλίου του 2021; (Nα σε ενημερώσω ότι παρακολουθούσα live τον αγώνα μέσω του διαδικτύου και προσπαθούσα για ώρες μετά να κατανοήσω τι συνέβη).

J.K: «Ήταν ειλικρινά σουρεαλιστικό και μάλλον δεν θα ξανασυμβεί ποτέ. Έπρεπε να εγκαταλείψω στο 24^ο χιλιόμετρο αλλά ο αθλητής για λογαριασμό του οποίου εκτελούσα χρέη “λαγού” μου ζητούσε να μείνω λίγο ακόμη. Πριν το καταλάβω, περνούσα το 36^ο χιλιόμετρο σε ρυθμό για ολυμπιακή πρόκριση. Θυμάμαι ότι ρώτησα τους διοργανωτές αν μου επέτρεπαν να ολοκληρώσω τον αγώνα και να τερματίσω ως αγωνιζόμενος και όχι ως “λαγός” και όταν μου έδωσαν το “ok”, ήξερα ότι έπρεπε να συνεχίσω. Είχα επίσης μόνο ένα ενεργειακό τζελ κατά τη διάρκεια του αγώνα και χωρίς νερό!»

X.K: Το 2021 ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά για σένα. Η αναπάντεχη εξέλιξη με τον πρώτο σου τερματισμό σε Μαραθώνιο μπορεί να σου έδωσε το ολυμπιακό όριο αλλά δεν υπήρχαν διαθέσιμες θέσεις, αφού ήδη τρεις συναθλητές σου είχαν ακόμη καλύτερες επιδόσεις. Πάλεψες για την πρόκριση μέσα από μικρότερες αποστάσεις αλλά τελικά αυτό δεν κατέστη δυνατό. Η γλυκόπικρη γεύση του 2021,θα γίνει μόνο γλυκιά για το δρόμο προς το Παρίσι; Με ποιο αγώνισμα στοχεύεις να διεκδικήσεις την πρόκριση σου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024;

J.S: «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 είναι μια μεγάλη επιλογή για μένα είτε στα 10.000 μέτρα, είτε στον μαραθώνιο. Θα εξαρτηθεί από το πόσο γρήγορα τρέχω εκείνη τη περίοδο και τι πιστεύει ο προπονητής μου ότι θα ήταν η καλύτερη επιλογή. Σίγουρα πρέπει ακόμα να βελτιώσω την κίνηση των ποδιών μου γιατί πολλοί από αυτούς τους Αφρικανούς αθλητές είναι αρκετά γρήγοροι».

X.K: Αλήθεια έχοντας περάσεις πλέον από όλες τις αποστάσεις, ποια απόσταση πιστεύεις ότι είναι η πιο δύσκολη, ίσως και επώδυνη, τόσο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, όσο και του αγώνα και ποια απόσταση σου αρέσει περισσότερο να αγωνίζεσαι και γιατί;

J.S: «Τα 1.500 μέτρα είναι ειλικρινά απαίσια, είναι σαν ένα σπριντ και απλώς πονάει σε όλη τη διαδρομή. Επιπλέον, η εκπαίδευση για τα 1.500 μέτρα είναι πολύ δύσκολη ειδικά όταν δεν διαθέτεις πολλές μυϊκές ίνες ταχείας συστολής όπως εγώ. Αγαπημένη μου απόσταση είναι ο Ημιμαραθώνιος ειδικά αν τον τρέχεις σωστά και νιώθεις καλά».

«Η NN Running Team ουσιαστικά πρόκειται για την Μάντσεστερ Σίτι στην Πρέμιερ Λιγκ»

Χ.K: Jake, αν το 2021 ήταν η χρονιά που σε έκανε ευρέως γνωστό, το 2022 μάλλον είναι η χρονιά που σε φέρνει ανάμεσα στην παγκόσμια ελίτ. Εδώ και λίγες εβδομάδες επιλέχθηκες να γίνεις μέλος του μεγαλύτερου και διασημότερου group παγκοσμίως. Πως είναι να βρίσκεσαι στην ίδια ομάδα με ονόματα-θρύλους όπως Eliud Kipchoge, Kenenisa Bekele, Joshua Cheptegei, Geoffrey Kamworor και άλλοι;

J.S: «Είναι ειλικρινά καταπληκτικό. Όπως λέω σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν πραγματικά την ομάδα στην οποία έχω ενταχθεί ουσιαστικά πρόκειται για την Μάντσεστερ Σίτι στην Πρέμιερ Λιγκ. Έτσι ακριβώς και με την ΝΝ, δεν νομίζω ότι μπορείτε να συμμετάσχετε σε μια καλύτερη ομάδα και με τον Cheptegei είναι καταπληκτικό. Ένας τόσο καλός άνθρωπος και μου αρέσει να προπονούμαι μαζί του».

X.K: Tι πιστεύεις ότι είδαν –εκτός από το ταλέντο σου-, στην ΝΝ και πήραν την απόφαση να αποτελέσεις μια από τις νέες προσθήκες στην ομάδα;

J.S.: «Νομίζω ότι με όλη τη δουλειά που έχω κάνει ως “λαγός” - βηματοδότης σε αγώνες, είναι ξεκάθαρο ότι μπορώ να τρέξω μέσα σε μια ομάδα. Μου αρέσει να βλέπω και να βοηθάω άλλους να πετύχουν το στόχο τους, νομίζω ότι αυτά τα στοιχεία είδαν επίσης και με επέλεξαν».

X.K: Η ένταξη σου στην ΝΝ σε οδήγησε από την Βρετανία στην Αφρική για να συνεχίσεις την προετοιμασία σου. Το ερώτημα είναι γιατί στην Ουγκάντα και στο camp με τον Cheptegei και όχι στην Κένυα με τον Κipchoge ή στην Αιθιοπία με τον Bekele, ήταν δική σου επιλογή;

J.S: «Η επιλογή του camp εδώ έγινε επειδή ο Cheptegei και εγώ αγωνιζόμαστε και οι δύο σε παρόμοιες αποστάσεις. Πρέπει να δουλέψω τη ταχύτητα και το τρέξιμο με τον κάτοχο του παγκόσμιου ρεκόρ στα 5km και 10km θα με βοηθήσει απλώς να γίνω πιο γρήγορος».

X.K: H προετοιμασία στην Ουγκάντα σε τι διαφέρει από μια προετοιμασία στην Βρετανία ή σε κάποια δυτική χώρα;

J.S: «Η προπόνηση είναι τόσο διαφορετική από αυτή που συνήθιζα να έχω στην Βρετανία αλλά το απολαμβάνω τόσο πολύ. Επίσης το φαγητό εδώ είναι υγιεινό, πολύ φρέσκο και όχι επεξεργασμένο».

X.K: Εκτός από την προπόνηση πώς περνάς τη μέρα σου στην Ουγκάντα;

J.S: «Πηγαίνω βόλτες στην ευρύτερη περιοχή με τη κοπέλα μου, κάνουμε διάφορες εκδρομές και κοιμάμαι πολύ για να φροντίσω την αποκατάσταση μου από την προπόνηση».

«Δεν με ενοχλεί αν άλλοι δρομείς παρακολουθούν την προπόνησή μου»

X.K: Μέχρι πρότινος τουλάχιστον ήσουν από τους λίγους ελίτ δρομείς που δεν δίσταζες να δίνεις αναλυτικά στοιχεία της καθημερινής προπόνησης σου, κάνοντας τους ακολούθους σου στην πλατφόρμα του Strava να ζαλίζονται από τα νούμερα και τα στατιστικά. Θα συνεχίσεις ή πλέον υπάρχουν περιορισμοί δημοσιότητας;

J.S: «Ναι, μερικές φορές πρέπει να ρωτήσω αν επιτρέπεται να δημοσιεύσω στο Strava, αλλά μου αρέσει να εμπνέω ανθρώπους να τρέξουν. Δεν με ενοχλεί αν άλλοι δρομείς παρακολουθούν την προπόνησή μου γιατί στο τέλος της ημέρας αυτό που έχει σημασία είναι ότι εγώ τα ολοκληρώνω όλα. Έχω λάβει τόσα πολλά μηνύματα από ανθρώπους σχετικά με το πως τους παρακίνησα να εμπλακούν με το άθλημα και αισθάνομαι ότι σε αυτό βοήθησε και η δημοσίευση στοιχείων της προπόνησης μου στο Strava».

 

X.K: Δώσε μας μια εικόνα του εβδομαδιαίου προπονητικού σου προγράμματος.

J.S: «Ακολουθήστε το Strava μου και θα μάθετε!» (γέλια)

Χ.Κ: Ποια είναι η αγαπημένη σου προπόνηση;

J.S: «Η αγαπημένη μου προπόνηση είναι ίσως 16 χιλιόμετρα fartlek (1km γρήγορα-σκληρά/1km ήπια-σταθερά). Στην Ουγκάντα μου άρεσε η συνεδρία που έκανα για παράδειγμα σήμερα το πρωί (Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου) με 5km/4km/3km/2km/1km στο δρόμο καθώς γίνομαι ταχύτερος πλέον».

Χ.Κ: Ποιος είναι ο ρόλος της μυϊκής ενδυνάμωσης στο προπονητικό σoυ πρόγραμμα; Είσαι στο γυμναστήριο και τους 12 μήνες το χρόνο; Τι είδους ενδυνάμωση κάνεις και τι είδους ασκήσεις;

J.S: «Και πάλι, πρέπει να ακολουθήσετε το Strava μου για να δείτε τις προπονήσεις ενδυνάμωσης σώματος που κάνω. Στο παρελθόν είχα τραυματισμούς, μου αρέσει να κάνω προπόνηση ενδυνάμωσης, χρησιμοποιώντας απλώς το σωματικό βάρος, καθώς πιστεύω ότι θα μειώσει την πιθανότητα για έναν τραυματισμό. Ο καθένας μπορεί να το κάνει από οπουδήποτε, ακόμα και στο σπίτι».

X.K: Υπάρχουν δύο βασικές προπονητικές προσεγγίσεις για τον ρυθμό στα easy runs. Η προσέγγιση ότι τα εύκολα τρεξίματα πρέπει να είναι πραγματικά εύκολα ακόμα και περισσότερο από 1-1:30 λεπτό από τον ρυθμό του μαραθωνίου και η προσέγγιση ότι τα εύκολα τρεξίματα πρέπει να είναι κοντά στον ρυθμό του μαραθωνίου, ίσως 20 -40 δευτερόλεπτα πιο αργά. Ποια εκδοχή ακολουθείς και γιατί;

J.S: «Λοιπόν, έχω μάθει τόσα πολλά στην Ουγκάντα. Πρέπει να επιβραδύνω τις εύκολες διαδρομές μου (easy runs) καθώς τείνω να πηγαίνω πολύ γρήγορα. Είμαι ένθερμος οπαδός παρακολούθησης τους καρδιακού ρυθμού κατά τη προπόνηση, επομένως τα easy runs  τείνω να τα εκτελώ μεταξύ 125-135 παλμών το λεπτό κατά μέσο όρο, όσο είναι δυνατόν. Αλλά και πάλι, έχω πάει για μερικά τρεξίματα με τους Ουγκαντέζους και κάνουν κυριολεκτικά τζόκινγκ».

Χ.Κ: Όλοι συμφωνούν ότι η ξεκούραση και η αποκατάσταση είναι μέρος της προπόνησης. Πώς επιλέγεις να ξεκουραστείς. Τι κάνεις κατά τη διάρκεια της ημέρας; Τι περιλαμβάνει ένα τυπικό 24ωρο;

J.S.: «Απλώς ακολουθώ το σχέδιο που μου δίνει ο προπονητής όσον αφορά την ξεκούραση ή αν οι παλμοί μου είναι πολύ υψηλά μια μέρα (σημάδι κούρασης) μπορεί να πάρω ρεπό. Πηγαίνω βόλτες, προπονούμαι, διαβάζω και κοιμάμαι».

«Δεν τρώω πριν την προπόνηση»

X.K: Παίρνεις πρωινό πριν την πρωινή προπόνηση;

J.S: «Δεν τρώω πριν από την προπόνηση, βέβαια αυτό μερικές φορές με κάνει να νιώθω άρρωστος».

X.K: Πόσο διαρκεί η περίοδος φορμαρίσματος (tapering);

J.S: «Κανονικά ανάλογα στον αγώνα και αν είναι μεγάλος θα έχει αντίκτυπο στο πόσο θα διαρκέσει η περίοδος tapering (φορμαρίσματος)».

X.K: Μετά την ολοκλήρωση μιας αγωνιστικής προετοιμασίας και του αγώνα, ποιο πρωτόκολλο αποκατάστασης ακολουθείς; Απέχεις εντελώς από το τρέξιμο και για πόσο καιρό ή δεν σταματάς και κάνεις ενεργητική αποκατάσταση με εύκολα τρεξίματα;

J.S: «Και πάλι, όλα εξαρτώνται από τον αγώνα. Για παράδειγμα, μετά από έναν μεγάλο αγώνα μπορεί να έχω 5-8 μέρες αποχή ανάλογα με το πόσο κουρασμένος είμαι. Προσπαθώ να ενσωματώσω περισσότερη ξεκούραση στην προπόνησή μου λόγω του ότι το σώμα μου κουράζεται αρκετά γρήγορα».

X.K: Τι προτιμάς για τη καθημερινή διατροφή σου;

J.S: «Απλώς πρέπει να λάβω τις σωστές θερμίδες, αλλά και πάλι τρώω πολύ υγιεινά στην Ουγκάντα με πολλούς υδατάνθρακες, λαχανικά και φρούτα».

 

X.K: Ποια είναι η γνώμη σου για τα συμπληρώματα (πρωτεΐνες, ηλεκτρολύτες, υδατάνθρακες κλπ.);

J.S: «Λαμβάνω ενεργειακό ποτά SOS και πρωτεΐνη με γεύση βανίλιας που φροντίζω να έχω κάθε μέρα μετά την προπόνηση μόνο για να είμαι σίγουρος ότι προσλαμβάνω αρκετή πρωτεΐνη».

X.K: Υπάρχει κάποιος δρομέας που σε εμπνέει; Ποιος είναι και γιατί;

J.S: «Το τρέξιμο με τους Ουγκαντέζους με εμπνέει τόσο πολύ, και θα έλεγα ότι όλοι τους εδώ είναι απλά καταπληκτικοί. Είναι όλοι τόσο υπέροχοι και μερικοί από τους πιο σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ».

Χ.Κ: Ποιοι είναι οι στόχοι σoυ για το 2022, πότε και πού σκοπεύεις να αγωνιστείς;

J.S: «Θα πρέπει να περιμένετε για να δείτε, αλλά θα ήθελα να τρέξω τα 10 χιλιόμετρα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κάτω από 27΄:28΄΄ και ελπίζω να καταφέρω να κατέβω τα 60 λεπτά στον Ημιμαραθώνιο».

«Μία μέρα θα έρθω στον Μαραθώνιο της Αθήνας»

Χ.Κ: Jake, αφού σε ευχαριστήσω για αυτή την ενδιαφέρουσα συνέντευξη και τον χρόνο που μας έδωσες, θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο. Στην Ελλάδα συνήθως λέμε τo εξής:

«Αν θέλεις να τρέξεις 42 χιλιόμετρα, μπορείς να το κάνεις οπουδήποτε στον κόσμο. Εάν, όμως, θέλεις να τρέξεις Mαραθώνιο, μπορείς να το κάνεις μόνο στην Αθήνα».

Όπως ξέρεις, είσαι αφοσιωμένος σε ένα άθλημα που οι ρίζες του βρίσκονται στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας και στη μάχη του Μαραθώνα. Ενώ το μεγαλύτερο όνειρο για κάθε αθλητή είναι να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες που γεννήθηκαν επίσης εδώ. Όλοι οι δρόμοι λοιπόν οδηγούν στην Ελλάδα (γέλια).

Θα σκεφτείς ποτέ να συμμετάσχεις στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας; Είναι μια από τις δυσκολότερες διαδρομές στον κόσμο με τουλάχιστον 10 χιλιόμετρα ανηφορικές κλήσεις, ωστόσο έχει ιστορία 2.500 ετών, όταν δηλαδή άρχισαν όλα να διαμορφώνουν για τον σημερινό κόσμο του Μαραθωνίου.

J.S: «Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω σκεφτεί γιατί δεν έχω επικεντρωθεί ακόμα στον Μαραθώνιο. Μια μέρα θα έρθω να τρέξω στο Μαραθώνιο της Αθήνας και να σπάσω το ρεκόρ Βρετανίας στην Αυθεντική διαδρομή. Αλλά προς το παρόν στοχεύω στο να τρέξω γρήγορα σε πιο μικρές αποστάσεις».