Ένα χρόνο τώρα ακούμε και διαβάζουμε αναλύσεις επί αναλύσεων από τη συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων. Η επικινδυνότητα του Κορονοϊού υπερπολλαπλασιάζεται όταν εισέρχεται σε έναν οργανισμό ο οποίος ήδη παλεύει με άλλα νοσήματα. Μια χρόνια νόσος μπορεί να "σπρώχνει" σε εξασθένιση το ανοσοποιητικό σύστημα έως και 80%. Ερευνητές της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, ανέλυσαν στοιχεία για 188 χώρες και διαπίστωσαν ότι το 22% του παγκόσμιου πληθυσμού αντιμετωπίζει κάποιο υποκείμενο νόσημα. Δηλαδή 1,7 δις άνθρωποι ή ένας στους πέντε κατοίκους της γης. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet Global Healt".

Όμως ποια είναι τα πιο συχνά υποκείμενα νοσήματα σύμφωνα με στοιχεία από τις Η.Π.Α; Το πιο συχνό υποκείμενο νόσημα στους ηλικιωμένους ασθενείς είναι η υπέρταση με ποσοστό 72,6% και ακολουθούν οι καρδιαγγειακές παθήσεις με 50,8% και στην τρίτη θέση η παχυσαρκία με 41%. Σε πιο νέους ασθενείς, το πιο συχνό υποκείμενο νόσημα είναι η παχυσαρκία με ποσοστά 49% στα άτομα ηλικίας 50-64 ετών και 59% στα άτομα 18-49 ετών.

Μαντέψτε τώρα ποιος παράγοντας είναι κοινός ανάμεσα στα πιο συχνά υποκείμενα νοσήματα. Μα φυσικά, η έλλειψη άθλησης, που σε συνδυασμό με κακές διατροφικές συνήθειες εκτινάσσουν τις πιθανότητες να αποκτήσουμε ένα από τα πιο..."δημοφιλή" υποκείμενα νοσήματα. 

Πάμε τώρα την Ελληνική πραγματικότητα που διαμορφώνεται με την εξέλιξη του Κορονοϊού από τον περασμένο Μάρτιο. Προσέξτε. Δεν μιλάμε για μια σχετικά μικρή περίοδο, όπου οι όποιες επιπτώσεις από την επιβολή περιοριστικών μέτρων θα είχαν ανεπαίσθητη αξία. Ήδη οδεύουμε στη συμπλήρωση ενός έτους περιορισμών ή απαγορεύσεων με περισσότερες από 5.000 απώλειες ανθρώπινων ζωών ,εκ των οποίων, η συντριπτική πλειοψηφία έπασχε από κάποιο υποκείμενο νόσημα όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με τον Κορονοϊό. Κι΄ όμως ,κάνουμε τα πάντα στη χώρα μας για να θέσουμε τις βάσεις του υπερπολλαπλασιασμού των υποκείμενων νοσημάτων σε όλο και νεότερες ηλικίες. Η διαχρονική απαξίωση αυτού που ονομάζεται άθληση, ήδη από τα σχολικά χρόνια με το γνωστό... "πάρε μια μπάλα και παίξε" που συνεχίζει να ακούγεται από μερίδα γυμναστών , μέχρι τη φοιτητική ζωή που δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια η έννοια της άθλησης, προδιαγράφει σε γενικές γραμμές και τη φυσική κατάσταση του ενηλίκου πληθυσμού στην πορεία της ζωής του.

Και ενώ γνωρίζουμε ,ίσως πλέον περισσότερο εμφατικά λόγω Κορονοϊού, την επικινδυνότητα των υποκείμενων νοσημάτων κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να τα καλλιεργήσουμε και μάλιστα εν μέσω της επιδημιολογικής κρίσης. Από την αρχή της διαχείρισης σε πολιτικό και δυστυχώς κυρίως σε επιστημονικό επίπεδο, παρότι παρουσιάζεται διάθεση κατανόησης για την ανάγκη της φυσικής δραστηριότητας εν μέσω lockdown, εντούτοις στη πραγματικότητα έχουν εδραιωθεί επί ένα σχεδόν χρόνο σειρά ζητημάτων που στη πράξη ναρκοθετούν την άθληση. Με ένα sms και με κωδικό 6, δείχνουν ότι εκπληρώνουν διεκπεραιωτικά την...υποχρέωση. Το κυριότερο όμως είναι ότι λαμβάνοντας το μήνυμα στο 13033, στέλνουν απάντηση στους πολίτες ότι την άθληση την βλέπουν για την πλάκα. Προσέξτε όχι για διασκέδαση και ψυχική ανακούφιση πέρα από την βελτίωση της φυσικής κατάστασης αλλά καθαρά ως πλάκα. Προφανώς γιατί και εκείνοι στη σχολική τους ηλικία συνήθιζαν να βάζουν τη φόρμα πάνω από το τζιν για να γλιτώσουν την απουσία την ώρα της γυμναστικής. Έτσι εκπαιδεύτηκαν ολόκληρες γενιές, μαθητών, εκπαιδευτικών και στη συνέχεια επιστημόνων και πολιτικών. Να διεκπεραιώνουν την ανάγκη για άθληση, για την ατομική υγεία και εν τέλει για την ίδια τη ζωή

Παχυσαρκία η νούμερο ένα αιτία υποκείμενου νοσήματος στις ηλικίες 18-49 αλλά εμείς διατηρούμε κλειστό ουσιαστικά τον αθλητισμό. Ναι είναι κλειστός , εκτός κι αν εννοούμε αθλητισμό, ότι στέλνω μήνυμα και βγαίνω ...νόμιμα για καφέ στο μώλο του Ενετικού λιμένα στο Ηράκλειο ή στη παραλιακή στο Καράβολα.

Τα παιδιά με κλειστά τα σχολεία, τα οποία άνοιξαν τώρα με κίνδυνο να ξανακλείσουν, βρίσκονται στο σπίτι να γυμνάζουν τις...κόρες των οφθαλμών στις οθόνες των υπολογιστών και των κινητών. Ναι φθάσαμε στο σημείο να θεωρούμε πλέον οτι η οθόνη της τηλεόρασης είναι λιγότερο επιβλαβής.

Επί ένα χρόνο σχεδόν κάνουμε ότι μπορούμε για να γεμίσουμε νοσοκομεία και να αυξάνουμε τους τζίρους των φαρμακευτικών. Όχι λόγω κορονοϊού αλλά εξαιτίας της υποκείμενης ...ανοησίας με την οποία είμαστε εμποτισμένοι πλέον αδυνατώντας να αντιληφθούμε ότι η επένδυση στην άθληση, τον αθλητισμό και στην ανάπτυξη μιας πιο υγιεινής διατροφικής κουλτούρας , μεσοπρόθεσμα μπορεί να αποδειχθεί περισσότερο σωτήρια ακόμη και από το εμβόλιο. Μόνο που όλα αυτά δεν τα εξασφαλίζεις με μια παραγγελία στην Biontech. Απαιτείται βαθειά αντιληπτική ικανότητα, όραμα, σχέδιο και στρατηγική.