Η Διεθνής Ένωση Αθλητικής Διατροφής (ISSN) προχώρησε στην μεγαλύτερη και πιο –πρόσφαση μετανανάλυση όλων των δημοσιευμένων επιστημονικών δεδομένων σχετικά με τις επιπτώσεις της κατανάλωσης ενεργειακών ποτών (energy drink-ED) ή συμπληρωμάτων ενεργειακής «έκρηξης» (energy shot -ES) στην οξεία απόδοση άσκησης, στον μεταβολισμό και τη γνωστική λειτουργία.



Η International Society of Sports Nutrition (ISSN) δημοσίευσε για πρώτη φορά την επιστημονική της θέση για τα ενεργειακά ποτά (ED) το 2013 . Ωστόσο, απο τότε ένας αυξημένος αριθμός δημοσιεύσεων στη βιβλιογραφία έχει επικεντρωθεί στις επιδόσεις και στα γνωστικά αποτελέσμα. Επιπλέον, τα προφίλ συστατικών των ED έχουν αλλάξει την τελευταία δεκαετία, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει το εργογονικό δυναμικό καθώς και το προφίλ ασφάλειάς τους. Ως εκ τούτου, η τελευταία μετααναλυση όλων των πρόσφατων επιστημονικών δεδομένων έρχεται να ανανεώσει και να εμπλουτίσει όλα όσα γνωρίζαμε για τα συγκεκριμένα σκευάσματα.

Το Runbeat παρουσιάζει όλα τα στοιχεία που αφορούν σε αυτά τα σκευάσματα.Απο το τι περιλαμβάνουν , μέχρι το πόσο μας επηρεάζουν και σε τι ωφελούν.Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με το βασικό ερώτημα. Τι είναι τα ED και τα ΕS;

Τα ενεργειακά ποτά(ED) είναι προσυσκευασμένα, έτοιμα προς κατανάλωση λειτουργικά ποτά, ενώ τα ενεργειακά «σφηνάκια» (ES) είναι ένα παρόμοιο πιο συμπυκνωμένο έτοιμο προς κατανάλωση ποτό συνήθως από 40ml εως 100ml.Η ευρεία χρήση τους άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και έκτοτε έχουν γίνει απο τα ποτά με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στη βιομηχανία που προβλέπεται μόνο στις Η.Π.Α να ξεπεράσουν τα 21 δισεκατομμύρια δολάρια/ετησίως μέχρι το έτος 2026 .

Ωστόσο τα ενεργειακά ποτά κυκλοφορούν στην αγορά τουλάχιστον από το 1962 όταν το Krating Daeeng (πρόδρομος του σημερινού Red Bull) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά και πωλήθηκε στην Ταϊλάνδη . Τα ενεργειακά ποτά διατίθενται συχνά στην αγορά σε ενεργούς νεαρούς ενήλικες και εφήβους, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν επίσης την πλειοψηφία της καταναλωτικής βάσης (ηλικίας 20-39 ετών) . Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2013 [που περιελάμβανε ερωτηθέντες από 16 διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες βρήκε ότι ο επιπολασμός (παρουσία) της χρήσης ED σε όλη τη ζωή μεταξύ των εφήβων (ηλικίας 10-18 ετών) ήταν ~68%, σε σύγκριση με 30% μεταξύ των ενηλίκων. Μια υποανάλυση έδειξε ότι των τακτικών καταναλωτών ED, το 12% ταξινομήθηκε ως «χρήστες υψηλής χρόνιας κατανάλωσης», γεγονός που καθόρισε ένα μέσο ποσοστό κατανάλωσης επτά λίτρων το μήνα!

Ομοίως, αναφορές από τον Καναδά και τη Γερμανία , έχουν βρει συγκρίσιμα ποσοστά επικράτησης της κατανάλωσης ED μεταξύ των εφήβων να είναι 62% και 61%, αντίστοιχα. Μια πρόσφατη μελέτη ανέφερε αύξηση του επιπολασμού της κατανάλωσης ED από το 2003 έως το 2016 στις ΗΠΑ μεταξύ των εφήβων (ηλικίας 12-19 ετών [0,2% έως 1,4%)], των νέων (ηλικίας 20-39 ετών [0,5% έως 5,5%]) και μεσήλικες (ηλικίας 40-59 ετών [0,0% έως 1,2%)) ενήλικες. Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι τα ΕD είναι ήδη δημοφιλή μεταξύ των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων.

Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι τα πιο διαδεδομένα συστατικά που βρίσκονται στα ED είναι η καφεΐνη, οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β (δηλαδή Β6, Β3, Β12 και η Β5), η ταυρίνη, το τζίνσενγκ και η καρνιτίνη , γεγονός που εξηγεί ότι συνήθως κυκλοφορούν στο εμπόριο για να επιτύχουν αυξημένη εγρήγορση, εστίαση και ενέργεια . Από κανονιστικής σκοπιάς, ο πίνακας Nutrition Facts(ανάλυση στοιχείων) στις ετικέτες των τροφίμων δεν απαιτείται να αναγράφει πάντα την καφεΐνη, καθώς δεν είναι θρεπτικό συστατικό. Ωστόσο, εάν προστεθεί καφεΐνη σε ένα τρόφιμο, τότε πρέπει να αναγράφεται. Κατά συνέπεια, η περιεκτικότητα σε καφεΐνη και άλλα μη θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στα ΕD δεν αποκαλύπτονται πάντα πλήρως στην ετικέτα. Ορισμένα ED πωλούνται ως ποτά τροφίμων (δηλαδή αναψυκτικά και αθλητικά ποτά) ενώ άλλα πωλούνται ως συμπληρώματα διατροφής. Αυτό δεν επηρεάζει μόνο τους ισχυρισμούς επισήμανσης αλλά και την επισήμανση στο σημείο αγοράς (διαδρόμους τροφίμων ή φαρμακείο/διατροφή/συμπληρώματα διατροφής ενός καταστήματος).

Μια πολυμελής ομάδα ερευνητών από τις Ηνωμένες Πολιτείες ,όλοι τους μέλη της Διεθνούς Ένωσης Αθλητικής Διατροφής ανέλαβε να συγκεντρώσει όλες τις δημοσιευμένες μελέτες που σχετίζονται με αυτά τα σκευάσματα προκειμένου να καταλήξει σχετικά με τις οξείες εργογονικές επιδράσεις των ED και ES, τις επιπτώσεις της συνεχιζόμενης χρήσης και των μακροπρόθεσμων προσαρμογών , καθώς και για τυχόν ζητήματα ασφάλειας από τη χρήση τους.

Σύντομη ανασκόπηση των βασικών συστατικών των ED/ES

Μια πρόσφατη δημοσίευση περιγράφει αναλυτικά τα προφίλ συστατικών σε 75 ED/ED με τις μεγαλύτερες πωλήσεις (τελευταία πρόσβαση στις 7 Σεπτεμβρίου 2021) κ , από τα οποία η επικράτηση και οι ποσότητες των συστατικών που περιλαμβάνονται σε αυτά τα προϊόντα εμφανίζονται στους Πίνακες 1 και 2. Κοινά συστατικά, το καθένα εκ των οποίων περιγράφονται παρακάτω, περιελάμβαναν καφεΐνη, ταυρίνη, τζίνσενγκ, γκουαράνα (ως πηγή φυσικής καφεΐνης), καρνιτίνη, χολίνη, βιταμίνες Β (βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β5, Β6, Β9 και Β12), βιταμίνη C, βιταμίνη Α (βήτα καροτίνη), βιταμίνη D, ηλεκτρολύτες (νάτριο, κάλιο, μαγνήσιο και ασβέστιο), σάκχαρα, γλυκαντικά (θρεπτικά ή μη), τυροσίνη και L-θεανίνη. Η περιεκτικότητα καθενός από αυτά τα συστατικά στα ED και ES κυμαινόταν από 1,3% έως 100%. Τα ES έχουν παρόμοιους συνδυασμούς συστατικών όπως παρατηρούνται στα ED, αν και σε διαφορετικές ποσότητες ή συγκεντρώσεις λόγω διαφορών στον όγκο στον οποίο καταναλώνονται (είναι λιγότερα ml και περισσότερο συμπυκνωμένα).

Στις ΗΠΑ, τα συμβατικά τρόφιμα και ποτά που περιέχουν πρόσθετη καφεΐνη πρέπει να αναφέρουν την καφεΐνη ως συστατικό, ωστόσο, η ποσότητα δεν πρέπει να αποκαλύπτεται. Επιπλέον, τα τρόφιμα και τα ποτά που περιέχουν φυσική καφεΐνη δεν χρειάζεται να επισημαίνουν ότι το προϊόν περιέχει καφεΐνη . Κατά συνέπεια, η περιεκτικότητα σε καφεΐνη και άλλα μη θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στα ED δεν αποκαλύπτονται πάντα πλήρως στην ετικέτα. Ωστόσο, τα ES ταξινομούνται ως συμπληρώματα διατροφής και επομένως υπόκεινται σε διαφορετικά ρυθμιστικά πρότυπα σε σύγκριση με τα ED. Όσον αφορά την επισήμανση, δεν απαιτείται πλήρης γνωστοποίηση των συστατικών (τύπος και ποσότητα). Ωστόσο, απαιτείται συμμόρφωση με όλους τους κανονισμούς επισήμανσης των συμπληρωμάτων διατροφής.

 

Είναι σημαντικό ότι η συχνή παρουσία των συστατικών που συζητούνται παρακάτω στα ED και ES δεν σημαίνει ότι αυτά τα συστατικά είναι εργογονικά. Επιπλέον, ακόμη και όταν υπάρχουν δυνητικά εργογονικά συστατικά, οι δόσεις μπορεί να είναι χαμηλότερες από αυτές που αποδεικνύεται ότι είναι εργογονικές - ή αντίστροφα, υψηλότερες από τις απαιτούμενες. Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχει ανεπαρκής έρευνα για να διαπιστωθεί η εργογονικότητα ή μια ελάχιστη αποτελεσματική δόση μεμονωμένων συστατικών.Ενας πρόσθετος προβληματισμός είναι ότι οι ακριβείς ποσότητες πολλών συστατικών παρακάτω δεν καθορίζονται συνήθως στην ετικέτα των δημοφιλών προϊόντων ED και ES. Ωστόσο, αυτές οι σύντομες περιλήψεις περιγράφουν τον επιπολασμό, τη δόση (όταν είναι διαθέσιμη) και την πιθανότητα εργογονικότητας των συστατικών που παρατηρούνται συνήθως σε προϊόντα ED και ES.

Ας δούμε λοιπόν ένα προς ένα τα κύρια στοιχεία αυτών των σκευασμάτων, ξεκινώντας από εκείνο που συναντάει κανείς πιο συχνά:

Καφεΐνη

Η καφεΐνη είναι ένα φυσικό αλκαλοειδές μεθυλξανθίνης που σχετίζεται δομικά με το μόριο αδενοσίνη . Η καφεΐνη συνδέεται με τους υποδοχείς αδενοσίνης στο κεντρικό νευρικό σύστημα, αναστέλλοντας έτσι τη δέσμευση της αδενοσίνης και ασκώντας ψυχοτρόπα αποτελέσματα . Αυτή η δράση προάγει μειωμένη αίσθηση κόπωσης, αυξημένη υποκειμενική ενέργεια και εγρήγορση και οφέλη απόδοσης σε όλο το φάσμα της άσκησης . Η καφεΐνη θεωρείται κύριο συστατικό στα ED και ES, με το 100% από τα 75 προϊόντα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις να περιέχουν αυτό το συστατικό , με μέση δόση (μέση ± SD) 174 ± 81 mg∙μερίδα (Πίνακες 1-2) . Συγκριτικά, το μέσο φλιτζάνι παρασκευασμένου καφέ περιέχει 80mg-150mg καφεΐνης , με ορισμένους καφέδες του εμπορίου να περιέχουν έως και 480 mg όπως συνοψίζεται στον Πίνακα 3. Πρόσφατα, η International Society of Sports Nutrition δημοσίευσε μια ενημερωμένη θέση σχετικά με την καφεΐνη και την απόδοση στην άσκηση , με τα ακόλουθα συμπεράσματα:

-Η χρήση καφεΐνης έχει αποδειχθεί ότι ενισχύει έντονα διάφορες πτυχές της απόδοσης της άσκησης σε πολλές αλλά όχι σε όλες τις μελέτες. Τα μικρά έως μέτρια οφέλη από τη χρήση καφεΐνης περιλαμβάνουν, ενδεικτικά, τη μυϊκή αντοχή, την ταχύτητα κίνησης και τη μυϊκή δύναμη, τις επιδόσεις σπριντ, άλματος και ρίψεων, καθώς και ένα ευρύ φάσμα αερόβιων και αναερόβιων ενεργειών ειδικά για ομαδικά αθλήματα.

 

-Η αερόβια αντοχή φαίνεται να είναι η μορφή άσκησης με τα πιο σταθερά μέτρια έως μεγάλα οφέλη από τη χρήση καφεΐνης, αν και το μέγεθος των επιπτώσεών της διαφέρει μεταξύ των ατόμων.

-Η καφεΐνη έχει αποδειχθεί σταθερά ότι βελτιώνει την απόδοση της άσκησης όταν καταναλώνεται σε δόσεις 3-6 mg∙kg. Οι ελάχιστες αποτελεσματικές δόσεις καφεΐνης παραμένουν επί του παρόντος ασαφείς, αλλά μπορεί να είναι τόσο χαμηλές όσο 2 mg∙kg. Πολύ υψηλές δόσεις καφεΐνης (π.χ. 9 mg∙kg) σχετίζονται με υψηλή συχνότητα παρενεργειών και δεν φαίνεται να απαιτούνται για να προκαλέσουν ένα εργογονικό αποτέλεσμα.

-Ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος χρόνος λήψης συμπληρωμάτων καφεΐνης είναι 60 λεπτά πριν από την άσκηση. Ο βέλτιστος χρόνος κατάποσης καφεΐνης εξαρτάται πιθανότατα από την πηγή της καφεΐνης. Για παράδειγμα, σε σύγκριση με τις κάψουλες καφεΐνης, οι τσίχλες καφεΐνης μπορεί να απαιτούν μικρότερο χρόνο αναμονής από την κατανάλωση μέχρι την έναρξη της άσκησης.

-Η καφεΐνη φαίνεται να βελτιώνει τη σωματική απόδοση τόσο σε προπονημένα όσο και σε μη προπονημένα άτομα.

-Οι διαφορές μεταξύ των ατόμων στην απόδοση του αθλητισμού και της άσκησης, καθώς και οι δυσμενείς επιπτώσεις στον ύπνο ή τα συναισθήματα άγχους μετά την κατάποση καφεΐνης μπορεί να αποδοθούν σε γενετικές διαφοροποιήσεις που σχετίζονται με τον μεταβολισμό της καφεΐνης και τη σωματική και ψυχολογική απόκριση. Άλλοι παράγοντες, όπως η συνήθης πρόσληψη καφεΐνης, μπορεί επίσης να παίζουν ρόλο στη διακύμανση της απόκρισης μεταξύ του ατόμου.

-Η καφεΐνη έχει αποδειχθεί ότι είναι εργογονική για τη γνωστική λειτουργία, συμπεριλαμβανομένης της προσοχής και της επαγρύπνησης, στα περισσότερα άτομα.

-Η καφεΐνη μπορεί να βελτιώσει τη γνωστική και σωματική απόδοση σε ορισμένα άτομα υπό συνθήκες στέρησης ύπνου.

-Η χρήση καφεΐνης σε συνδυασμό με άσκηση αντοχής στη ζέστη και σε υψόμετρο υποστηρίζεται καλά όταν οι δόσεις κυμαίνονται από 3 έως 6 mg∙kg και 4-6 mg∙kg, αντίστοιχα.

-Εναλλακτικές πηγές καφεΐνης όπως τσίχλες με καφεΐνη, στοματικά διαλύματα και ενεργειακά τζελ έχουν αποδειχθεί ότι βελτιώνουν την απόδοση, κυρίως στην αερόβια άσκηση.

-Τα ενεργειακά ποτά και τα συμπληρώματα πριν την προπόνηση που περιέχουν καφεΐνη έχει αποδειχθεί ότι ενισχύουν τόσο την αναερόβια όσο και την αερόβια απόδοση.

Σε υγιείς ενήλικες, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) στις Ηνωμένες Πολιτείες προτείνει ότι η πρόσληψη καφεΐνης 400 mg δεν συνδέεται συνήθως με ανεπιθύμητες ενέργειες, ενώ η Αμερικανική Ιατρική Ένωση συνιστά ένα όριο των 500 mg για ενήλικες και 100mg για εφήβους . Προηγούμενες έρευνες συνιστούν τη διατήρηση της πρόσληψης καφεΐνης μεταξύ 3 – 6 mg∙kg, καθώς αυτό είναι το επίπεδο πρόσληψης που είναι εργογονικό και βρέθηκε ότι είναι καλά ανεκτή, ανεξάρτητα από το μέγεθος και την ηλικία . Με αυτό το δεδομένο , είναι σημαντικό επίσης να λαμβάνεται υπόψη η συνολική ποσότητα καφεΐνης από όλες τις πηγές ποτών και τροφίμων.

Ταυρίνη

Η ταυρίνη είναι ένα φυσικά απαντώμενο αμινο σουλφονικό οξύ που προέρχεται από το μεταβολισμό της μεθειονίνης και της κυστεΐνης και προστίθεται στα ΕD λόγω του ρόλου τους στον ενεργειακό μεταβολισμό, την κυτταρική ωσμωτικότητα, την ενυδάτωση και την απόδοση της άσκησης. Έχει αναφερθεί ότι παρουσιάζει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και προστατεύει από διάφορες νευροτοξικές προσβολές , καθώς και ότι επηρεάζει τον ενεργειακό μεταβολισμό στους σκελετικούς μύες, τον λιπώδη ιστό, το ήπαρ και άλλους ιστούς . Η ταυρίνη έχει διερευνηθεί για τις επιδράσεις της στα αποτελέσματα που σχετίζονται με την άσκηση . Μια μετα-ανάλυση δέκα μελετών ανέφερε ότι η οξεία ή χρόνια κατάποση ταυρίνης 1gr – 6gr βελτιώνει την απόδοση της άσκησης αντοχής . Επιπλέον, μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση εντόπισε υποστήριξη για βελτιωμένη VO2max, χρόνο έως την εξάντληση, απόδοση χρονικής δοκιμής, αναερόβια απόδοση, μυϊκή βλάβη και γνωστικά οφέλη μετά από συμπλήρωμα ταυρίνης. Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει επίσης ότι η ταυρίνη μπορεί να επηρεάσει το καρδιαγγειακό σύστημα μέσω βελτιωμένων λιπιδικών προφίλ, ρύθμισης του ασβεστίου, αντιοξειδωτικών επιδράσεων και ανταγωνισμού της δράσης της αγγειοτενσίνης . Είναι ενδιαφέρον ότι επιλεγμένα στοιχεία υποστηρίζουν τη δυνατότητα της ταυρίνης να μειώνει την πιθανότητα ανεπιθύμητων καρδιαγγειακών συμπτωμάτων που σχετίζονται με την πρόσληψη καφεΐνης , γεγονός που θα μπορούσε να υποδεικνύει οφέλη από τη συμπερίληψη της ταυρίνης σε προϊόντα με καφεΐνη ED και ES. Επιπλέον, η ταυρίνη άσκησε επιδράσεις σε μια ποικιλία μεταβολιτών, όπως το γαλακτικό, η κινάση της κρεατίνης, τις φλεγμονώδεις ενώσεις και τους δείκτες οξείδωσης υδατανθράκων και λίπους. Η συχνότητα της ταυρίνης σε γνωστά ED και ES έχει αναφερθεί σε 37,3%.Ωστόσο, τα υπάρχοντα δεδομένα δεν υποδεικνύουν ανησυχίες για την ασφάλεια του συμπληρώματος ταυρίνης, με δόσεις 10gr/ημέρα για 6 μήνες ή 1gr έως 6gr/ημέρα για έως και ένα έτος . Επομένως, είναι απίθανο οι δόσεις ταυρίνης στα δημοφιλή προϊόντα ED και ES να αποτελούν ανησυχία για την ασφάλεια.

Τζίνσενγκ

Το τζίνσενγκ είναι ένα εκχύλισμα και φυτικό φάρμακο που προέρχεται από τις ρίζες του φυτού Panax ginseng.Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι ορισμένες διακριτές βοτανικές ενώσεις, όπως το Σιβηρικό ή το Ρωσικό τζίνσενγκ (Eleutherococcus senticosus), δεν σχετίζονται με το Panax ginseng παρά την κοινή χρήση του όρου «ginseng». Το τζίνσενγκ έχει χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική για τη βελτίωση της αντοχής και της ζωτικότητας, ενώ εμπειρική έρευνα έχει διερευνήσει τις επιπτώσεις του σε ποικίλα αποτελέσματα, όπως ψυχοκινητική απόδοση, σωματική απόδοση, κυκλοφορική λειτουργία, μεταβολισμός γλυκόζης, στυτική δυσλειτουργία και ανοσοτροποποίηση, μεταξύ άλλων . Οι περισσότερες δοκιμές δεν υποστηρίζουν την ευεργετική επίδραση του Panax ginseng ή του Siberian ginseng στα σχετικά αποτελέσματα απόδοσης της άσκησης, συμπεριλαμβανομένης της αερόβιας ικανότητας, της μέγιστης απόδοσης ισχύος και του χρόνου μέχρι την εξάντληση. Ωστόσο, το Panax ginseng και το Panax quinquefolius (αμερικάνικο ginseng) μπορεί να ανακουφίσουν την κόπωση σε κουρασμένα άτομα σε δόσεις από 8mg έως 2000mg, με τη βέλτιστη δόση να είναι αβέβαιη . Άλλες έρευνες έχουν υποστηρίξει οξείες δόσεις 200mg έως 400mg για αποτελέσματα που σχετίζονται με τη διάθεση .H συχνότητα του ginseng σε ED και ES έχει αναφερθεί σε 30,7%, Μεμονωμένα, το Panax ginseng παρουσιάζει λίγες ανεπιθύμητες ενέργειες ή αλληλεπιδράσεις φαρμάκων, αν και ορισμένα προϊόντα πολλαπλών συστατικών που περιέχουν ginseng έχουν δείξει αυξημένες ανεπιθύμητες ενέργειες.Έχουν επίσης αναφερθεί πιθανές αλληλεπιδράσεις φαρμάκων μεταξύ Panax ginseng και βαρφαρίνης, φαινελζίνης και αλκοόλ.

 

Γκουαράνα

Το Guarana (Paullinia cupana) χρησιμοποιείται ως φυτική πηγή φυσικής καφεΐνης . Η περιεκτικότητα σε καφεΐνη των σπόρων guarana εκτιμάται ότι κυμαίνεται από 2,5% έως 6,0%, που είναι υψηλότερη από τον καφέ, το τσάι και το Yerba mate . Ως εκ τούτου, το guarana συμβάλλει στη συνολική περιεκτικότητα σε καφεΐνη των προϊόντων ED και στη διεγερτική τους δράση. Λόγω της περιεκτικότητάς του σε καφεΐνη, το guarana μπορεί να αυξήσει την οξείδωση του λίπους , αυξάνοντας ενδεχομένως τη χρήση ¨καυσίμου¨(υδατάνθρακες-λίπη) κατά τη διάρκεια οξειών δραστηριοτήτων. Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να μεταφράζεται σε σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση του σώματος μετά από μακροχρόνια κατανάλωση. Αν και λίγες έρευνες έχουν χορηγήσει το guarana μεμονωμένα, επιλεγμένες μελέτες υποστηρίζουν βελτιωμένη γνωστική απόδοση γύρω από την άσκηση με κατάποση ή στοματικό ξέπλυμα με σκευάσματα πολλαπλών συστατικών που περιέχουν 112mg έως 300mg guarana ανά μερίδα. Ο συνολικός επιπολασμός (συχνότητα) του guarana έχει αναφερθεί σε 25,3%.Η ασφάλεια του guarana σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη συμβολή του σε μια αθροιστική δόση καφεΐνης, υποδεικνύοντας ότι τα δεδομένα ασφάλειας για την ίδια την καφεΐνη είναι χρήσιμα στην αξιολόγηση ασφάλειας του guarana.

Καρνιτίνη

Η καρνιτίνη είναι μια αζωτούχα ένωση που παίζει κρίσιμο ρόλο στη μεταφορά λιπαρών οξέων μακράς αλυσίδας από το κυτταρόπλασμα στη μιτοχονδριακή μήτρα . Με βάση αυτόν τον μηχανισμό, το συμπλήρωμα καρνιτίνης έχει εξεταστεί ευρέως για την επίδρασή του στη χρήση του υποστρώματος, μαζί με τον υποτιθέμενο ρόλο του στην άμβλυνση της μυϊκής βλάβης και στην υποβοήθηση της αποκατάστασης μετά την άσκηση . Ωστόσο, όπως περιγράφεται απο την Διεθνή Ενωση Αθλητικής Διατροφής, η καρνιτίνη δεν φαίνεται να έχει αξιοσημείωτες επιδράσεις στην περιεκτικότητα σε μυϊκή καρνιτίνη, στο μεταβολισμό του λίπους, στην απόδοση της άσκησης ή στην απώλεια βάρους . Ο συνολικός επιπολασμός της καρνιτίνης σε ED και ES έχει αναφερθεί σε 16,0%. Τα βραχυπρόθεσμα δεδομένα υποστηρίζουν την ασφάλεια της συμπλήρωσης με έως και 3gr L-τρυγικής L-καρνιτίνης για τρεις εβδομάδες σε υγιείς ενήλικες. Ωστόσο, δεν φαίνεται ότι πολλά ED ή ES περιέχουν επαρκείς ποσότητες L-τρυγικής L-καρνιτίνης, όσον αφορά την αποτελεσματική δόση, ή συνηθέστερα, δεν αποκαλύπτουν τη συγκεκριμένη ποσότητα (Πίνακες 1-2), επομένως δεν μπορεί να καθορισθεί κανένα πιθανό όφελος από το συστατικό σε ΕD .

Χολίνη 

Η χολίνη περιλαμβάνει μια οικογένεια υδατοδιαλυτών ενώσεων αμμωνίου, είναι συστατικό της λεκιθίνης και είναι ουσιαστικός πρόδρομος για την παραγωγή ακετυλοχολίνης . Λειτουργεί επίσης ως δότης μεθυλίου και εμπλέκεται στον μεταβολισμό των λιπιδίων και στη σηματοδότηση της κυτταρικής μεμβράνης . Έχει υποστηριχθεί ότι η άσκηση αυξάνει τη ζήτηση για χολίνη και ότι η παρατεταμένη, έντονη άσκηση μπορεί να εξαντλήσει την κυκλοφορούσα χολίνη.Η παρουσία (επιπολασμός) της χολίνης σε ED και ES έχει αναφερθεί μόνο στο 2,7%, με μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 267mg ± 330mg/μερίδα, η οποία είναι κάτω από τη δόση των ~2 gr που συνήθως ενδείκνυται για εργογονικό όφελος, αν και έχει αναγνωριστεί ότι η ελάχιστη αποτελεσματική δόση στους αθλητές είναι άγνωστη . Ενώ η χολίνη μπορεί να συντεθεί ενδογενώς, θεωρείται γενικά απαραίτητο θρεπτικό συστατικό λόγω του ανεπαρκούς ρυθμού παραγωγής . Το Συμβούλιο Τροφίμων και Διατροφής (FNB) του Ινστιτούτου Ιατρικής των Η.Π.Α έχει θεσπίσει επαρκείς Προσλήψεις (AIs) και Ανεκτά Ανώτερα Επίπεδα Πρόσληψης (ULs) για τη χολίνη. Η ΑΙ για τα ενήλικα αρσενικά είναι 550 mg/ημέρα.

Βιταμίνη Β1 (θειαμίνη)

Η θειαμίνη είναι μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη Β που εμπλέκεται στον μεταβολισμό των υδατανθράκων, των αμινοξέων και των λιπιδίων . Ως πυροφωσφορική θειαμίνη, αυτή η βιταμίνη λειτουργεί ως βασικός συμπαράγοντας για πολλές ενζυμικές αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συμβαίνουν μέσα στο σύμπλοκο της πυροσταφυλικής αφυδρογονάσης, όπως η πυροσταφυλική αποκαρβοξυλάση και η αφυδρογονάση αμινοξέων διακλαδισμένης αλυσίδας. Ως εκ τούτου, υπάρχει ενδιαφέρον για το εάν αυτοί οι μεταβολικοί ρόλοι δικαιολογούν τη λήψη συμπληρωμάτων σε ενεργά άτομα. Ωστόσο, περιορισμένες πληροφορίες έχουν δείξει ότι τα συμπληρώματα θειαμίνης δεν βελτιώνουν την ικανότητα άσκησης όταν διαπιστωθεί ότι οι αθλητές έχουν κανονική διατροφική πρόσληψη . Επιπλέον, ο συνολικός επιπολασμός της βιταμίνης Β1 είναι μόνο 1,3%, με μέση περιεκτικότητα 25% της Ημερήσιας Αξίας (DV) ανά μερίδα, που αντιστοιχεί σε ~0,3 mg . Ο FDA στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει ορίσει DV 1,2 mg για τη θειαμίνη. Ακόμη και σε υψηλές δόσεις, αυτή η βιταμίνη δεν φαίνεται να προκαλεί τοξικότητα, ίσως λόγω της μείωσης της απορρόφησης και της αύξησης της απέκκρισης στα ούρα.

Βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη)

Η ριβοφλαβίνη είναι μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη Β που χρησιμεύει ως συστατικό των συνενζύμων μονονουκλεοτίδιο φλαβίνης (FMD) και δινουκλεοτίδιο αδενίνης φλαβίνης (FAD), που απαιτούνται για ενζυμικές μετατροπές που περιλαμβάνουν βιταμίνες Β3 και Β6. Παρά αυτούς τους σημαντικούς μεταβολικούς ρόλους, η διατροφική ριβοφλαβίνη πιθανότατα ασκεί μικρή έως καθόλου επίδραση στην ικανότητα άσκησης απουσία προηγούμενης ανεπάρκειας . Ο συνολικός επιπολασμός της βιταμίνης Β2 σε ED και ES έχει αναφερθεί σε 8,0%, με μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 133 ± 81 % DV ανά μερίδα, που αντιστοιχεί σε ~1,7 mg.

Βιταμίνη Β3 (νιασίνη)

Η νιασίνη είναι η γενική ονομασία για μια ομάδα σχετικών ενώσεων, συμπεριλαμβανομένου του νικοτινικού οξέος, του νικοτιναμιδίου και άλλων . Η κύρια μεταβολικά ενεργή μορφή αυτής της υδατοδιαλυτής βιταμίνης Β είναι το συνένζυμο νικοτιναμίδη αδενίνη δινουκλεοτίδιο (NAD), το οποίο απαιτείται για τη δραστηριότητα περισσότερων από 400 ενζύμων . Το NAD παίζει ουσιαστικό ρόλο στις καταβολικές αντιδράσεις για όλα τα μακροθρεπτικά συστατικά μέσω της εμπλοκής του σε αντιδράσεις οξειδοαναγωγής και της μεταφοράς ηλεκτρονίων υψηλής ενέργειας στην αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων. Με βάση τους πολυάριθμους ρόλους της και τη στενή της συμμετοχή στον ενεργειακό μεταβολισμό, υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον για τη νιασίνη από την άποψη της αθλητικής διατροφής. Ωστόσο, περιορισμένα στοιχεία υποδεικνύουν μείωση της ικανότητας άσκησης και άμβλυνση της κινητοποίησης λιπαρών οξέων με συμπλήρωμα νιασίνης υψηλής δόσης (280 mg), πιθανώς λόγω αναστολής της δραστηριότητας της αδενυλικής κυκλάσης και των ενδοκυτταρικών συγκεντρώσεων cAMP και της επακόλουθης μείωσης της ορμονοευαίσθητης δραστηριότητας λιπάσης και λιπόλυση λιποκυττάρων . Ωστόσο, μαζί με τις βιταμίνες Β6 και Β12, η νιασίνη είναι μια από τις πιο κοινές βιταμίνες του συμπλέγματος Β σε ED και ES. Ο συνολικός επιπολασμός(παρουσία) της νιασίνης έχει αναφερθεί σε 66,7%, με μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 121 ± 70 % DV ανά μερίδα, που αντιστοιχεί σε ~19,4 mg. Έχει αναφερθεί ότι 30mg έως 50mg νικοτινικού οξέος προκαλούν έξαψη, κάψιμο, μυρμήγκιασμα και κνησμό του δέρματος λόγω αγγειοδιαστολής των υποδόριου αιμοφόρων αγγείων. Αντίθετα, το νικοτιναμίδιο δεν προκαλεί έξαψη του δέρματος ή άλλες χαρακτηριστικές ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρούνται με το νικοτινικό οξύ.

 

Βιταμίνη Β5 (παντοθενικό οξύ)

Το παντοθενικό οξύ είναι μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη Β που εμπλέκεται σε αρκετές αξιόλογες μεταβολικές αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένης της σύνθεσης του συνενζύμου Α. Το συνένζυμο Α είναι απαραίτητο για πολλές αναβολικές και καταβολικές διεργασίες στο σώμα. Ωστόσο, υπάρχει μικρή ερευνητική υποστήριξη για μια εργογονική επίδραση της συμπλήρωσης με συνένζυμο Α ή παντοθενικό οξύ σε δόσεις έως και 6 gr/ημερα. Το παντοθενικό οξύ υπάρχει σε μέτρια αναλογία ED και ES, με αναφερόμενη επικράτηση 37,3% σε προϊόντα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις και μέση περιεκτικότητα (μέσος όρος ± SD) 114 ± 77 % DV ανά μερίδα, που αντιστοιχεί σε ~5,7 mg . Αυτή η βιταμίνη δεν φαίνεται να προκαλεί τοξικότητα ακόμη και σε υψηλές προσλήψεις, αν και εξαιρετικά υψηλές προσλήψεις μπορεί να προκαλέσουν γαστρεντερική δυσφορία.

Βιταμίνη Β6

Η βιταμίνη Β6 είναι η γενική ονομασία για μια ομάδα έξι υδατοδιαλυτών ενώσεων βιταμερών: πυριδοξίνη, 5'-φωσφορική πυριδοξίνη (PNP), πυριδοξάλη, 5'-φωσφορική πυριδοξάλη (PLP), πυριδοξαμίνη και πυριδοξαμίνη (5'-Pphosphate) , με ορισμένες πηγές να περιλαμβάνουν επίσης ένα έβδομο μέλος με τη μορφή του καταβολίτη 4-πυριδοξικό οξύ (PA) . Συλλογικά, η βιταμίνη Β6 λειτουργεί σε περισσότερες από 100 ενζυμικές αντιδράσεις, πολλές από τις οποίες αφορούν το μεταβολισμό των πρωτεϊνών . Η πρόσληψη βιταμίνης Β6 έχει συσχετιστεί θετικά με επιλεγμένες μετρήσεις φυσικής απόδοσης σε υγιείς ηλικιωμένους ενήλικες , αν και υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία που υποδηλώνουν μια εργογονική επίδραση των συμπληρωμάτων για την απόδοση της άσκησης. Ωστόσο, όπως και άλλες βιταμίνες Β, οι μεταβολικές λειτουργίες της βιταμίνης Β6 προκαλούν ενδιαφέρον στην αγορά της αθλητικής διατροφής. Ο επιπολασμός της βιταμίνης Β6 έχει αναφερθεί σε 72,0%, υψηλότερος από οποιαδήποτε άλλη βιταμίνη Β με μέση περιεκτικότητα (μέσος όρος ± SD) 367 ± 648 % DV ανά μερίδα, που αντιστοιχεί σε ~6,2 mg .

Βιταμίνη Β9 (Φολικό οξύ)

Το φυλλικό οξύ, που μερικές φορές αναφέρεται ως βιταμίνη Β9, είναι ο γενικός όρος για τα φυσικά απαντώμενα φυλλικά, συμπεριλαμβανομένου του φολικού οξέος. Αυτή η υδατοδιαλυτή βιταμίνη Β εμπλέκεται στη σύνθεση νουκλεϊκών οξέων και στον μεταβολισμό των αμινοξέων, μεταξύ άλλων λειτουργιών. Η αυξημένη διαιτητική πρόσληψη δεν έχει βρεθεί να επηρεάζει την απόδοση της άσκησης απουσία μη βέλτιστης πρόσληψης , αν και η ανεπάρκεια φολικού οξέος μπορεί να βλάψει τη σωματική απόδοση . Η παρουσία του φυλλικού σε ED και ES έχει αναφερθεί σε 6,7% και μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 258 ± 194 mcg∙μερίδα.

Βιταμίνη Β12

Η βιταμίνη Β12 είναι μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη Β που απαιτείται για την ανάπτυξη και τη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος, τη σύνθεση DNA και το σχηματισμό ερυθρών αιμοσφαιρίων . Καθώς το ανόργανο κοβάλτιο υπάρχει στη βιταμίνη Β12, οι ενώσεις με δραστηριότητα Β12 αναφέρονται ως κοβαλαμίνες. Περιορισμένη έρευνα έχει υποστηρίξει την ικανότητα της Β12, ως μέρος μιας θεραπείας με τρεις βιταμίνες, να βελτιώνει τον έλεγχο της λεπτής κινητικότητας , μια επίδραση που θεωρητικά θα μπορούσε να προκληθεί από την επίδραση της Β12 στη σεροτονίνη. Επιπλέον, η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12 μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία και να βλάψει τη φυσική απόδοση. Ο επιπολασμός (παρουσία) της βιταμίνης Β12 σε ED και ES έχει αναφερθεί σε 66,7%, με μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 5.245 ± 10.475 % DV ανά μερίδα, που αντιστοιχεί σε ~126 mcg.

Βιταμίνη C (L-ασκορβικό οξύ)

Η βιταμίνη C είναι μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη που απαιτείται για τη σύνθεση του κολλαγόνου, της L-καρνιτίνης και ορισμένων νευροδιαβιβαστών, εκτός από το ρόλο της ως αντιοξειδωτικό και στον μεταβολισμό των πρωτεϊνών . Με βάση αυτές τις λειτουργίες και τον συχνά διαφημιζόμενο αντίκτυπό της στο ανοσοποιητικό σύστημα, η βιταμίνη C είναι ένα δημοφιλές συμπλήρωμα διατροφής μεταξύ των ατόμων που ασκούνται και των ατόμων που δεν ασκούνται. Σε όσους τρέφονται καλά, η λήψη συμπληρωμάτων με βιταμίνη C δεν φαίνεται να ενισχύει την απόδοση της άσκησης , αν και ορισμένα δεδομένα υποστηρίζουν μείωση της συχνότητας λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος μετά από άσκηση . Μια μετα-ανάλυση ανέφερε ότι η προφυλακτική συμπλήρωση βιταμίνης C από 250 έως 1.000 mg/ημέρα μείωσε τη συχνότητα κρυολογήματος κατά 50% σε δοκιμές που αφορούσαν δρομείς μαραθωνίου, στρατιώτες και σκιέρ που εκτέθηκαν σε έντονη σωματική άσκηση ή κρύο περιβάλλον. Ο επιπολασμός της βιταμίνης C έχει αναφερθεί σε 22,7%, με μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 59,8 ± 48,7 % DV ανά μερίδα, που αντιστοιχεί σε ~53,8 mg.

Βιταμίνη D

Η βιταμίνη D είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη που προάγει την απορρόφηση του ασβεστίου και τη διατήρηση των συγκεντρώσεων ασβεστίου και φωσφορικών στο αίμα, προάγοντας έτσι την ανοργανοποίηση των οστών . Κατέχει επίσης άλλους φυσιολογικούς ρόλους που επηρεάζουν την κυτταρική ανάπτυξη, το μεταβολισμό της γλυκόζης και τη νευρομυϊκή λειτουργία. Σε τρόφιμα και συμπληρώματα διατροφής, οι δύο κύριες μορφές βιταμίνης D είναι η εργοκαλσιφερόλη (D2) και η χοληκαλσιφερόλη (D3), με τις δύο μορφές να απορροφώνται καλά . Για την αξιολόγηση της κατάστασης της βιταμίνης D, χρησιμοποιούνται συνήθως οι συγκεντρώσεις της 25-υδροξυβιταμίνης D στον ορό, καθώς αυτές αντικατοπτρίζουν την εξωγενή και ενδογενή βιταμίνη D. Τα συμπληρώματα βιταμίνης D δεν έχουν αποδειχθεί ότι βελτιώνουν σταθερά την απόδοση της άσκησης, αν και τα συμπληρώματα βιταμίνης D και το ασβέστιο μπορεί να ωφελήσουν την υγεία των οστών σε ορισμένους αθλητές. Παρά το εκτεταμένο ενδιαφέρον για τα συμπληρώματα βιταμίνης D στο γενικό πληθυσμό, δεν είναι ένα κοινό συστατικό σε ED και ES, με αναφερόμενη επικράτηση μόνο 2,7% και μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 35,0 ± 21,2 % DV ανά μερίδα, που αντιστοιχεί σε ~7 mg. Ίσως ο χαμηλός επιπολασμός μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός ότι η βιταμίνη D δεν μπορεί να απορροφηθεί εύκολα χωρίς την ταυτόχρονη κατάποση λίπους, το οποίο δεν είναι κοινό συστατικό των ED ή των ES.

Βιταμίνη Α

Η βιταμίνη Α είναι μια ομάδα λιποδιαλυτών μορίων ρετινοειδών (ρετινόλη, αμφιβληστροειδούς και εστέρες ρετινυλίου). Η βιταμίνη Α έχει πολλές φυσιολογικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου της ως συστατικού της ροδοψίνης στον αμφιβληστροειδή, της ανοσοποιητικής λειτουργίας και της κυτταρικής επικοινωνίας. Η βιταμίνη Α σχηματίζεται επίσης στο σώμα όταν η βήτα-καροτίνη παρέχεται στη διατροφή. Παρά αυτά τα σημαντικά χαρακτηριστικά, τα συμπληρώματα βιταμίνης Α και βήτα-καροτίνης δεν έχουν αποδειχθεί ότι ενισχύουν την απόδοση στην άσκηση. Ο επιπολασμός της βιταμίνης Α έχει αναφερθεί σε 6,7%, με μέση περιεκτικότητα (μέσος όρος ± SD) 78,6 ± 86,8 % DV ανά μερίδα, που αντιστοιχεί σε ~691 mcg .

Ηλεκτρολύτες

Νάτριο:

Το νάτριο είναι ένας απαραίτητος ηλεκτρολύτης που υπάρχει σε όλο το σώμα και βοηθά στη διατήρηση του εξωκυττάριου όγκου και της ωσμωτικότητας, μαζί με το να είναι ζωτικής σημασίας για τα δυναμικά της μεμβράνης και τη μεταφορά πολλών μορίων μέσω της κυτταρικής μεμβράνης . Οι συγκεντρώσεις νατρίου, μαζί με άλλους ηλεκτρολύτες, μπορούν να αλλάξουν σημαντικά κατά τη διάρκεια μιας περιόδου έντονης άσκησης . Ενώ η πρόληψη των ελλείψεων μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της απόδοσης, τα στοιχεία δεν υποστηρίζουν βελτιώσεις απόδοσης από το νάτριο όταν η κατάσταση είναι επαρκής . Ωστόσο, επιλεγμένες συνθήκες, όπως η έναρξη ενός προγράμματος προπόνησης στη ζέστη και η παρατεταμένη άσκηση υπεραντοχής, μπορεί να δικαιολογούν αυξημένη πρόσληψη νατρίου για την καταπολέμηση της υπονατριαιμίας και τη διατήρηση της ισορροπίας των υγρών. Ο επιπολασμός του νατρίου σε ED και ES έχει αναφερθεί σε 70,7%, με μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 120 ± 118 mg∙μερίδα. Συνιστάται τα αθλητικά ποτά, τα οποία χρησιμοποιούνται συχνά για την καταπολέμηση των απωλειών υγρών και ηλεκτρολυτών κατά τη διάρκεια παρατεταμένης άσκησης, να περιέχουν (460 – 690 mg/λιτρο) νάτριο . Ωστόσο, τα αθλητικά ποτά και τα ενεργειακά ποτά διαφέρουν τόσο ως προς τις τυπικές όσο και ως προς τις προτεινόμενες χρήσεις. Επιπλέον, η περιεκτικότητα σε νάτριο των ED και των ES οφείλεται συχνά σε πρόσθετα που περιέχουν νάτριο (π.χ. κιτρικό νάτριο, βενζοϊκό νάτριο, διττανθρακικό νάτριο και αλάτι), συμβάλλοντας έτσι στη βελτίωση της γευστικότητας και της «διάρκειας ζωής» των σκευασμάτων, παρά στην συμπερίληψη για εργογονικό σκοπό.

Κάλιο:

Το κάλιο είναι ένας απαραίτητος ηλεκτρολύτης που υπάρχει σε όλους τους ιστούς του σώματος, με κύριο ρόλο στη διατήρηση του όγκου του ενδοκυτταρικού υγρού και του δυναμικού της μεμβράνης . Φυσιολογικά, το κάλιο και το νάτριο συνδέονται στενά για τις λειτουργίες της ισορροπίας των υγρών, τη διατήρηση των ηλεκτροχημικών βαθμίδων και τη μοριακή μεταφορά. Στον αθλητισμό, το κάλιο έχει συχνά διαφημιστεί για πιθανές αντισπασμωδικές επιδράσεις, αν και αυτό είναι αβέβαιο λόγω ερωτημάτων σχετικά με την αιτιολογία της κράμπας . Ο επιπολασμός του καλίου σε ED και ES έχει αναφερθεί σε 34,7%, με μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 148 ± 197 mg∙μερίδα. Συνιστάται τα αθλητικά ποτά να περιέχουν 78mg – 195mg∙L κάλιο . Ωστόσο, όπως συμβαίνει και με το νάτριο, το κάλιο που περιέχεται στα ενεργειακά ποτά μπορεί να μην περιλαμβάνεται σκόπιμα για εργογονικούς σκοπούς αλλά μάλλον λόγω της παρουσίας του σε άλλα συστατικά και πρόσθετα (π.χ. σορβικό κάλιο, μονοένυδρο κιτρικό κάλιο κ.λπ.).

Μαγνήσιο:

Το μαγνήσιο χρησιμεύει ως συμπαράγοντας σε περισσότερα από 300 ενζυμικά συστήματα. Αυτά συμβάλλουν σε μια ποικιλία φυσιολογικών διεργασιών, όπως η λειτουργία των νεύρων και των μυών, η παραγωγή ενέργειας, η πρωτεϊνοσύνθεση και η διατήρηση της γλυκόζης στο αίμα. Παρά τη συνάφεια αυτών των λειτουργιών για την άσκηση, τα συμπληρώματα μαγνησίου δεν φαίνεται να βελτιώνουν σταθερά την απόδοση της άσκησης απουσία μη βέλτιστης πρόσληψης. Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο ότι αρκετές μελέτες υποδεικνύουν χαμηλότερη από τη συνιστώμενη πρόσληψη μαγνησίου σε αθλητές και άλλα άτομα που ασκούνται, όπως το στρατιωτικό προσωπικό , με επιλεγμένες έρευνες να υποστηρίζουν τις εργογονικές επιδράσεις των συμπληρωμάτων . Ο επιπολασμός του μαγνησίου έχει αναφερθεί σε 12,0%, με μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 25,4 ± 23,4 mg/μερίδα. Όπως και με άλλα μέταλλα, η παρουσία μαγνησίου σε ED και ES οφείλεται συνήθως στη συμπερίληψή του σε πρόσθετα ή σχετικά συστατικά (π.χ. χλωριούχο μαγνήσιο και ανθρακικό μαγνήσιο).

Ασβέστιο:

Το ασβέστιο είναι το πιο άφθονο μέταλλο στο ανθρώπινο σώμα και είναι ένα κύριο δομικό συστατικό των οστών, ενώ παρέχει επίσης ουσιαστική συμβολή στη λειτουργία της νευρομυϊκής σύνδεσης, της μυϊκής συστολής και της έκκρισης ορμονών . Η συμπλήρωση με ασβέστιο μπορεί να ωφελήσει τους πληθυσμούς που είναι ευαίσθητοι στην οστεοπόρωση όταν συνδυάζεται με συμπληρώματα βιταμίνης D και έχει δείξει πιθανά οφέλη για το μεταβολισμό του λίπους. Ωστόσο, δεν έχουν τεκμηριωθεί εργογονικές επιδράσεις στην απόδοση της άσκησης. H παρουσία του ασβεστίου σε ED και ES έχει αναφερθεί σε 17,3%, με μέση περιεκτικότητα (μέση τιμή ± SD) 128 ± 175 mg/μερίδα. Η περιεκτικότητα σε ασβέστιο των ED και ES εξηγείται από την παρουσία αυτού του μετάλλου σε πολλά πρόσθετα ή σε συνδυασμό με άλλα συστατικά, όπως βιταμίνες (π.χ. χλωριούχο ασβέστιο, παντοθενικό ασβέστιο, δινάτριο ασβέστιο EDTA).

Σάκχαρα:

Τα σάκχαρα, συμπεριλαμβανομένης της φρουκτόζης, της μαλτοδεξτρίνης, κ.λπ., υπήρχαν παραδοσιακά στα ενεργειακά ποτά ως μια μορφή ταχέως εύπεπτων υδατανθράκων. Τα τελευταία χρόνια, η αυξημένη επικράτηση των ροφημάτων χωρίς ζάχαρη είχε ως αποτέλεσμα την επικράτηση της ζάχαρης μόνο κατά 45,3% σε ED και ES, με μέση περιεκτικότητα (μέσος όρος ± SD) 19,9 ± 18. g/μερίδα . Η σημασία της συνολικής πρόσληψης υδατανθράκων και ο χρόνος κατάποσης υδατανθράκων είναι καλά τεκμηριωμένη για τους πληθυσμούς που ασκούνται .Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Αθλητικής Διατροφής(ISSN):

α)Τα ενδογενή αποθέματα γλυκογόνου μεγιστοποιούνται ακολουθώντας μια δίαιτα πλούσια σε υδατάνθρακες (8–12 g υδατανθράκων/kg/ημέρα ). Επιπλέον, αυτά τα αποθέματα εξαντλούνται περισσότερο από άσκηση μεγάλου όγκου μέτριων έως υψηλών εντάσεων.

Β)Εάν απαιτείται ταχεία αποκατάσταση του γλυκογόνου (< 4 ώρες χρόνος ανάκτησης), τότε θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ακόλουθες στρατηγικές:

-Επιθετική επανατροφοδότηση υδατανθράκων (1,2 g/kg/h) με προτίμηση σε πηγές υδατανθράκων που έχουν υψηλό (> 70) γλυκαιμικό δείκτη

 

-Προσθήκη καφεΐνης (3–8 mg∙kg)

-Συνδυασμός υδατανθράκων (0,8 g∙kg hr) με πρωτεΐνη (0,2–0,4 g∙kg hr)

-Οι εκτεταμένες (> 60 λεπτά) περίοδοι υψηλής έντασης (> 70% VO2max) προκαλούν την παροχή ¨καυσίμου¨ και τη ρύθμιση υγρών, επομένως οι υδατάνθρακες θα πρέπει να καταναλώνονται με ρυθμό ~30–60 g υδατανθράκων/ώρα συνολικά. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί καταναλώνοντας ένα διάλυμα 6–8% υδατάνθρακα-ηλεκτρολύτη (170ml έως 340ml) κάθε 10–15 λεπτά καθ’ όλη τη διάρκεια της άσκησης, ιδιαίτερα σε εκείνες τις περιόδους άσκησης που εκτείνονται πέραν των 70 λεπτών. Όταν η παροχή υδατανθράκων είναι ανεπαρκής, η προσθήκη πρωτεΐνης μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της απόδοσης, στη βελτίωση της μυϊκής βλάβης, στην προώθηση της ευγλυκαιμίας και στη διευκόλυνση της επανασύνθεσης γλυκογόνου.

-Η κατάποση υδατανθράκων κατά τη διάρκεια της άσκησης με αντίσταση (π.χ. 3-6 σετ των 8-12 επαναλήψεων στο μέγιστο χρησιμοποιώντας πολλαπλές ασκήσεις που στοχεύουν όλες τις κύριες μυϊκές ομάδες) έχει αποδειχθεί ότι προάγει την ευγλυκαιμία και τα υψηλότερα αποθέματα γλυκογόνου. Η κατανάλωση υδατανθράκων αποκλειστικά ή σε συνδυασμό με πρωτεΐνη κατά τη διάρκεια της άσκησης με αντίσταση αυξάνει τα αποθέματα γλυκογόνου των μυών, βελτιώνει τη μυϊκή βλάβη και διευκολύνει μεγαλύτερες προσαρμογές προπόνησης σε οξεία και χρόνια άσκηση.

-Αντίστοιχα, η ζάχαρη που περιέχουν τα ED ή ES μπορεί να συμβάλει στη συνολική και κατά την άσκηση πρόσληψη υδατανθράκων, αν και δεν θα πρέπει να θεωρείται κύρια πηγή υδατανθράκων με βάση τη μέτρια περιεκτικότητα των περισσότερων ποτών σε σχέση με τις ανάγκες των ατόμων που ασκούνται. Επιπλέον, οι υδατάνθρακες μετά την άσκηση που λαμβάνονται ταυτόχρονα με καφεΐνη έχει αποδειχθεί ότι αυξάνουν την αναπλήρωση του γλυκογόνου . Μια άλλη σκέψη είναι ότι πολλά ED είναι διαλύματα ~14%, οι αθλητές μπορεί να ωφεληθούν από την αραίωση του ροφήματος για να φτάσουν εντός των συνιστώμενων ποσοτήτων 6-8% , κάτι που είναι κοινή πρακτική για αθλητές αντοχής που τα χρησιμοποιούν.

Τεχνητά γλυκαντικά:

Τα τεχνητά γλυκαντικά είναι κοινά πρόσθετα τροφίμων και ποτών που παρέχουν γλυκιά γεύση χωρίς τις θερμίδες που σχετίζονται με τους παραδοσιακούς γλυκαντικούς παράγοντες όπως τα σάκχαρα . Αυτές οι ενώσεις περιλαμβάνουν μη θρεπτικά γλυκαντικά (NNS), τα οποία περιέχουν λιγότερο από 2% των θερμίδων μιας ισοδύναμης ποσότητας ζάχαρης, καθώς και θρεπτικά γλυκαντικά (NS), τα οποία περιέχουν περισσότερο από το 2% των θερμίδων παρόμοιας ποσότητας ζάχαρη . Γνωστά και ως γλυκαντικά υψηλής έντασης, τα NNS και NS είναι συχνά πολλές φορές πιο γλυκά από την παραδοσιακή ζάχαρη και έτσι συνήθως προστίθενται σε ένα προϊόν μόνο σε μικρές ποσότητες για να επιτευχθεί το ίδιο επίπεδο αντιληπτής γλυκύτητας με μια σχετικά μεγαλύτερη ποσότητα σακχαρόζης .Από τα 75 προϊόντα ED και ES με τις μεγαλύτερες πωλήσεις που μελετήθηκαν, το 76% περιείχε τουλάχιστον ένα τεχνητό γλυκαντικό. Από τα διάφορα γλυκαντικά, η σουκραλόζη ήταν παρούσα στο 57% των προϊόντων, ακολουθούμενη από ακεσουλφάμη κάλιο (33% επιπολασμός), στέβια (17% επιπολασμός), ερυθριτόλη (12% επιπολασμός), εκχύλισμα φρούτων μοναχών (7%), ξυλιτόλη (1 %) και ασπαρτάμη (1%). Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν γαστρεντερικές παρενέργειες από την κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών, συγκεκριμένα από αλκοόλες ζάχαρης όπως η ερυθριτόλη, που έχουν συσχετιστεί με πεπτικά προβλήματα όπως η διάρροια.Σε κάθε περίπτωση, η συμπερίληψη τεχνητών γλυκαντικών και ο αποκλεισμός των σακχάρων στις σχετικές συνθέσεις προϊόντων μπορεί να βοηθήσει στην άμβλυνση των υπερ- ή υπογλυκαιμικών αποκρίσεων που προκύπτουν από την κατανάλωση ποτών με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη και στη μείωση της ανεπιθύμητης θερμιδικής πρόσληψης.

Τυροσίνη:

Η τυροσίνη είναι ένα μη απαραίτητο πρωτεϊνογόνο αμινοξύ που χρησιμεύει ως πρόδρομος για αρκετούς νευροδιαβιβαστές, συμπεριλαμβανομένης της ντοπαμίνης, της επινεφρίνης και της νορεπινεφρίνης. Ένας περιορισμένος αριθμός στοιχείων υποστηρίζει τα οφέλη του συμπληρώματος τυροσίνης για τη βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας κατά τη διάρκεια απαιτητικών γνωστικών ή σωματικών εργασιών σε οξείες δόσεις από 2gr έως ~12gr.Ο επιπολασμός της τυροσίνης έχει αναφερθεί σε 22,7%.

L-Θεανίνη:

Η L-θεανίνη είναι ένα μη πρωτεϊνογόνο αμινοξύ που είναι σχετικά ασυνήθιστο στη διατροφή, αλλά βρίσκεται στο τσάι και διατίθεται ως συμπλήρωμα διατροφής . Αυτό το αμινοξύ μπορεί να βοηθήσει τη γνωστική λειτουργία, με ορισμένα στοιχεία να υποδεικνύουν πιθανή συνέργεια με την καφεΐνη σε δόσεις ~100mg έως 250mg θεανίνης και ~40mg έως 160mg καφεΐνης . Η ταυτόχρονη λήψη καφεΐνης και θεανίνης στο τσάι, μαζί με τις σχετικές νευροχημικές τους επιδράσεις, μπορεί να υποστηρίξουν αυτή τη συνεργιστική σχέση, αν και οι υποκείμενοι μηχανισμοί δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως . Η παρουσία της L-θεανίνης σε ΕD και ΕS  έχει αναφερθεί σε 17,3%.

Συνοπτικά, αν και τα ED και ES περιέχουν πολλά θρεπτικά συστατικά που υποτίθεται ότι επηρεάζουν την πνευματική και/ή σωματική απόδοση, τα κύρια εργογονικά θρεπτικά συστατικά στα περισσότερα ροφήματα αυτού του είδους, συμφωνα με τα επιστημονικά στοιχεία, φαίνεται να είναι η καφεΐνη ή/και η παροχή υδατανθράκων. Επιπλέον, ενώ η εργογονική αξία της καφεΐνης και των υδατανθράκων στη διανοητική και σωματική απόδοση έχει τεκμηριωθεί καλά, τα πιθανά πρόσθετα οφέλη άλλων θρεπτικών συστατικών που περιέχονται σε ED και ES δεν έχουν καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό λόγω της έλλειψης γνωστοποίησης σχετικά με συγκεκριμένες δόσεις των βασικών συστατικών ή της αποτυχίας επίτευξης ενός εργογονικού ορίου που απαιτείται για αυτό το συστατικό.

Σημ: Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος για τα ενεργειακά ποτά θα δούμε τα επιστημονικά συμπεράσματα από τη χρήση τους σε ό, τι αφορά στην οξεία απόδοσης άσκησης, παραγωγή άσκησης δύναμης και ισχύος, μυϊκή αντοχή, αερόβια/αναερόβια ικανότητα , καθώς και στο κατά πόσο συμβάλουν στον μεταβολισμό.

Πηγές:

1] Campbell B, Wilborn C, La Bounty P, et al. International society of sports nutrition position stand: energy drinks. J Int Soc Sports Nutr. 2013;10(1):1. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[2] Jagim AR, Harty PS, Barakat AR, et al. Prevalence and amounts of common ingredients found in energy drinks and shots. Nutrients. 2022;14(2):314. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[3] Wire GN United States Energy Drink market report 2022. Research and Markets 2022 [cited 2022 Aug 4th,]; Available from: https://www.globenewswire.com/en/news-release/2022/04/05/2416350/28124/en/United-States-Energy-Drink-Market-Report-2022-Major-Companies-are-Focused-on-Developing-Advanced-Packaging-and-Launching-New-Low-Sugar-Fruit-Based-Energy-Drinks-to-Remain-Competiti.html.

[4] Branding HO. History of red bull. 2022. 2022 Oct 14th]; Available from: https://www.historyofbranding.com/redbull/.

[5] Vercammen KA, Koma JW, Bleich SN. Trends in energy drink consumption among U.S. Adolescents and adults, 2003–2016. Am J Prev Med. 2019;56(6):827–139. [PubMed] [Google Scholar]

[6] Zucconi SV, Adinolfi C, Gandini F, et al. Gathering consumption data on specific consumer groups of energy drinks. EFSA support. Publ. 2013;10(p):394E. [Google Scholar]

[7] Azagba S, Langille D, Asbridge M. An emerging adolescent health risk: caffeinated energy drink consumption patterns among high school students. Prev Med. 2014;62:54–59. [PubMed] [Google Scholar]

[8] Galimov A, Hanewinkel R, Hansen J, et al. Energy drink consumption among German adolescents: prevalence, correlates, and predictors of initiation. Appetite. 2019;139:172–179. [PubMed] [Google Scholar]

[9] Kole J, Barnhill A. Caffeine content labeling: a missed opportunity for promoting personal and public health. J Caffeine Res. 2013;3(3):108–113. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[10] National Library of Medicine PubChem . Caffeine. 2021. [cited 2021 Dec 22]; Available from: https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/Caffeine.

[11] National Institutes of Health Office of Dietary Supplements . Office of dietary supplements - dietary supplements for exercise and athletic performance. 2021. [cited 2021 Dec 22]; Available from: https://ods.od.nih.gov/factsheets/ExerciseAndAthleticPerformance-HealthProfessional/.

[12] Grgic J, Mikulic P, Schoenfeld BJ, et al. The Influence of caffeine supplementation on resistance exercise: a review. Sports Med. 2019;49(1):17–30. [PubMed] [Google Scholar]

[13] Guest NS, VanDusseldorp TA, Nelson MT, et al. International society of sports nutrition position stand: caffeine and exercise performance. J Int Soc Sports Nutr. 2021;18(1):1. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[14] McCusker RR, Goldberger BA, Cone EJ. Caffeine content of specialty coffees. J Anal Toxicol. 2003;27(7):520–522. [PubMed] [Google Scholar]

[15] United States Food and Drug Administration . Spilling the beans: how much caffeine is too much? 2018. [cited 2021 Dec 22]; Available from: https://www.fda.gov/consumers/consumer-updates/spilling-beans-how-much-caffeine-too-much.

[16] Torpy JM, Livingston EH. Energy Drinks. JAMA. 2013;309(3):297. [PubMed] [Google Scholar]

[17] Aministration USFD Spilling the beans: how much caffeine is too much? Consumer Updates 2018. 12/12/2018 [cited 2021 Nov 11, 2021 Nov 11].

[18] National Library of Medicine PubChem . Taurine. 2021. [cited 2021 Dec 22]; Available from: https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/1123.

[19] Chen Q, Li Z, Pinho RA, et al. The dose response of taurine on aerobic and strength exercises: a systematic review. Front Physiol. 2021;12:700352. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[20] Haussinger D. The role of cellular hydration in the regulation of cell function. Biochem J. 1996;313((Pt 3)):697–710. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[21] Caine JJ, Geracioti TD. Taurine, energy drinks, and neuroendocrine effects. Cleve Clin J Med. 2016;83(12):895–904. [PubMed] [Google Scholar]

[22] Wen C, Li F, Zhang L, et al. Taurine is Involved in Energy Metabolism in Muscles, Adipose Tissue, and the Liver. Mol Nutr Food Res. 2019;63(2):e1800536. [PubMed] [Google Scholar]

[23] Rutherford JA, Spriet LL, Stellingwerff T. The effect of acute taurine ingestion on endurance performance and metabolism in well-trained cyclists. Int J Sport Nutr Exerc Metab. 2010;20(4):322–329. [PubMed] [Google Scholar]

[24] Zhang M, Qi B, Zhang M, et al. Role of taurine supplementation to prevent exercise-induced oxidative stress in healthy young men. Amino Acids. 2004;26(2):203–207. [PubMed] [Google Scholar]

[25] Kammerer M, Jaramillo JA, García A, et al. Effects of energy drink major bioactive compounds on the performance of young adults in fitness and cognitive tests: a randomized controlled trial. J Int Soc Sports Nutr. 2014;11(1):44. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[26] Waldron M, Patterson SD, Jeffries O. Oral taurine improves critical power and severe-intensity exercise tolerance. Amino Acids. 2019;51(10–12):1433–1441. [PubMed] [Google Scholar]

[27] Waldron M, Patterson SD, Tallent J, et al. The Effects of an Oral Taurine Dose and Supplementation Period on Endurance Exercise Performance in Humans: a Meta-Analysis. Sports Med. 2018;48(5):1247–1253. [PubMed] [Google Scholar]

[28] Kurtz JA, VanDusseldorp TA, Doyle JA, et al. Taurine in sports and exercise. J Int Soc Sports Nutr. 2021;18(1):39. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[29] Xu YJ, Arneja AS, Tappia PS, et al. The potential health benefits of taurine in cardiovascular disease. Exp Clin Cardiol. 2008;13(2):57–65. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[30] Schaffer SW, Shimada K, Jong CJ, et al. Effect of taurine and potential interactions with caffeine on cardiovascular function. Amino Acids. 2014;46(5):1147–1157. [PubMed] [Google Scholar]

[31] Kerksick CM, Wilborn CD, Roberts MD, et al. exercise & sports nutrition review update: research & recommendations. J Int Soc Sports Nutr. 2018;15(1):38. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[32] PubChem . Ginseng. 2021. [cited 2021 Dec 22]; Available from: https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/Ginseng#section=Related-Records.

[33] Shergis JL, Zhang AL, Zhou W, et al. Panax ginseng in randomised controlled trials: a systematic review. Phytother Res. 2013;27(7):949–965. [PubMed] [Google Scholar]

[34] Engels HJ, Wirth JC. No ergogenic effects of ginseng (Panax ginseng C.A. Meyer) during graded maximal aerobic exercise. J Am Diet Assoc. 1997;97(10):1110–1115. [PubMed] [Google Scholar]

[35] Allen JD, McLung J, Nelson AG, et al. Ginseng supplementation does not enhance healthy young adults’ peak aerobic exercise performance. J Am Coll Nutr. 1998;17(5):462–466. [PubMed] [Google Scholar]

[36] Bahrke MS, Morgan WP, Stegner A. Is ginseng an ergogenic aid? Int J Sport Nutr Exerc Metab. 2009;19(3):298–322. [PubMed] [Google Scholar]

[37] Goulet ED, Dionne IJ. Assessment of the effects of eleutherococcus senticosus on endurance performance. Int J Sport Nutr Exerc Metab. 2005;15(1):75–83. [PubMed] [Google Scholar]

[38] Arring NM, Millstine D, Marks LA, et al. Ginseng as a Treatment for Fatigue: a Systematic Review. J Altern Complement Med. 2018;24(7):624–633. [PubMed] [Google Scholar]

[39] Reay JL, Scholey AB, Kennedy DO. Panax ginseng (G115) improves aspects of working memory performance and subjective ratings of calmness in healthy young adults. Hum Psychopharmacol. 2010;25(6):462–471. [PubMed] [Google Scholar]

[40] Coon JT, Ernst E. Panax ginseng: a systematic review of adverse effects and drug interactions. Drug Saf. 2002;25(5):323–344. [PubMed] [Google Scholar]

[41] National Institutes of Health Office of Dietary Supplements . Office of Dietary Supplements - Dietary Supplements for Weight Loss. 2021. [cited 2021 Dec 23]; Available from: https://ods.od.nih.gov/factsheets/WeightLoss-HealthProfessional.

[42] Schimpl FC, da Silva JF, Gonçalves JFDC, et al. Guarana: revisiting a highly caffeinated plant from the Amazon. J Ethnopharmacol. 2013;150(1):14–31. [PubMed] [Google Scholar]

[43] Lima WP, Carnevalijr L, EDER R, et al. Lipid metabolism in trained rats: effect of guarana (Paullinia cupana Mart.) supplementation. Clin Nutr. 2005;24(6):1019–1028. [PubMed] [Google Scholar]

[44] Pomportes L, Brisswalter J, Casini L, et al. Cognitive Performance Enhancement Induced by Caffeine, Carbohydrate and Guarana Mouth Rinsing during Submaximal Exercise. Nutrients. 2017;9(6):589. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[45] Pomportes L, Brisswalter J, Hays A, et al. Effects of carbohydrate, caffeine, and guarana on cognitive performance, perceived exertion, and shooting performance in high-level athletes. Int J Sports Physiol Perform. 2019;14(5):576–582. [PubMed] [Google Scholar]

[46] Veasey RC, Haskell-Ramsay C, Kennedy D, et al. The effects of supplementation with a vitamin and mineral complex with Guaraná Prior to Fasted exercise on affect, exertion, cognitive performance, and substrate metabolism: a randomized controlled trial. Nutrients. 2015;7(8):6109–6127. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[47] Oliveira CH, Moraes MEA, Moraes MO, et al. Clinical toxicology study of an herbal medicinal extract of Paullinia cupana, Trichilia catigua, Ptychopetalum olacoides and Zingiber officinale (Catuama ®) in healthy volunteers. Phytother Res. 2005;19(1):54–57. [PubMed] [Google Scholar]

[48] National Library of Medicine PubChem . Carnitine. 2021. [cited 2021 Dec 23]; Available from: https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/288.

[49] Fielding R, Riede L, Lugo JP, et al. l-Carnitine Supplementation in Recovery after Exercise. Nutrients. 2018;10(3):349. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[50] Rubin MR, Volek JS, Gomez AL, et al. Safety measures of L-carnitine L-tartrate supplementation in healthy men. J Strength Cond Res. 2001;15(4):486–490. [PubMed] [Google Scholar]

[51] Volek JS, Kraemer WJ, Rubin MR, et al. L-Carnitine L-tartrate supplementation favorably affects markers of recovery from exercise stress. Am J Physiol Endocrinol Metab. 2002;282(2):E474–82. [PubMed] [Google Scholar]

[52] Gnoni A, Longo S, Gnoni GV, et al. Carnitine in Human Muscle Bioenergetics: can Carnitine Supplementation Improve Physical Exercise? Molecules. 2020;25(1):182. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]

[53] Askarpour M, Hadi A, Miraghajani M, et al. Beneficial effects of l-carnitine supplementation for weight management in overweight and obese adults: an updated systematic review and dose-response meta-analysis of randomized controlled trials. Pharmacol Res. 2020;151:104554. [PubMed] [Google Scholar]

[54] Talenezhad N, Mohammadi M, Ramezani-Jolfaie N, et al. Effects of l-carnitine supplementation on weight loss and body composition: a systematic review and meta-analysis of 37 randomized controlled clinical trials with dose-response analysis. Clin Nutr ESPEN. 2020;37:9–23. [PubMed] [Google Scholar]

[55] National Library of Medicine PubChem . Choline. 2021. [cited 2021 Dec 23]; Available from: https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/305.

[56] National Institutes of Health Office of Dietary Supplements . Office of Dietary Supplements - Choline. 2021. [cited 2021 Dec 23]; Available from: https://ods.od.nih.gov/factsheets/Choline-HealthProfessional.

[57]